• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
    • دوره 43, شماره 3
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
    • دوره 43, شماره 3
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    بررسی آزمایشگاهی اثر هیدروژن پراکساید 40% با و بدون نانوهیدروکسی آپاتیت و نانوبیواکتیوگلاس بر انسداد توبول های عاجی

    (ندگان)پدیدآور
    دانش کاظمی, علیرضاداوری, عبدالرحیمصدوقی, منیره
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    572.1کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    مقاله پژوهشی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    مقدمه: حساسیت دندانی، یکی از رایج ترین عوارض درمان های بلیچینگ می باشد. عوامل حساسیت زدای مختلفی برای تسکین علائم به کار برده شده اند. اخیرا استفاده از نانوبیومتریال ها برای انسداد توبول های عاجی جهت درمان حساسیت ها مورد توجه قرار گرفته است. هدف از مطالعه کنونی بررسی اثر هیدروژن پراکساید 40% با و بدون نانوهیدروکسی آپاتیت و نانوبیواکتیوگلاس بر انسداد توبول های عاجی سطحی بود.  مواد و روش ها: با حذف مینای سرویکالی 60 دندان پرمولر سالم، سطح صاف عاج ایجاد شد. نمونه ها با ابعاد یکسان تهیه و بطور تصادفی در سه گروه مساوی تقسیم گردید.گروه 1: ماده بلیچینگ هیدروژن پراکساید40%، گروه 2: ترکیب ماده بلیچینگ و نانوهیدروکسی آپاتیت2% وزنی، گروه3: ترکیب ماده بلیچینگ و نانوبیواکتیوگلاس7/5% وزنی. بلیچینگبه صورت سه دوره زمانی 15دقیقه ای در دو جلسه با فاصله یک هفته انجام شد. بررسی انسداد توبولهای عاجی با استفاده از تصاویر SEM و امتیازدهی بر اساس شاخص Hullsmannصورت گرفت. بررسی داده ها بوسیله آزمون کروسکال-والیس و آزمون مقایسه های چندگانه دان انجام شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها:برخلاف گروه 1 ، در گروه 2 و 3 انسداد توبول های عاجی رخ داد. اما تفاوت معنی داری در بسته شدن  توبول های عاجی بین گروه های 2 و 3 وجود نداشت. اما گروه 1 با هر دو گروه 2 و 3 تفاوت معنی داری داشت. (001/0P) نتیجه گیری:افزودن نانوهیدروکسی آپاتیت و نانوبیواکتیوگلاس به هیدروژن پراکساید سبب انسداد توبول های عاجی پس از بلیچینگ شده و می تواند درمان موفقی جهت کاهش حساسیت های پس از بلیچینگ با هیدروژن پراکساید باشد.
    کلید واژگان
    هیدروژن پراکساید
    نانوهیدروکسی آپاتیت
    نانوبیواکتیوگلاس
    حساسیت دندانی
    بلیچینگ
    ترمیمی

    شماره نشریه
    3
    تاریخ نشر
    2019-09-23
    1398-07-01
    ناشر
    دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
    Mashhad University of Medical Sciences, School of Dentistry
    سازمان پدید آورنده
    دانشیار گروه دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دهان و دندان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
    استاد گروه دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دهان و دندان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
    دستیار تخصصی گروه دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

    شاپا
    1560-9286
    2008-2347
    URI
    https://dx.doi.org/10.22038/jmds.2019.13686
    http://jmds.mums.ac.ir/article_13686.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/244017

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب