اثر روش سیلیکا لیزینگ بر روی استحکام باند کامپوزیت رزین به آلیاژ نیکل- کروم: مقایسه لیزرهای CO2 و Nd:YAG

Abstract

<strong>مقدمه:</strong><strong> در این مطالعه ذرات آلومینای پوشیده با سیلیکا (پودر </strong><strong>Cojet</strong><strong>) با هدف تثبیت روی سطح فلز تحت تابش دو نوع لیزر </strong><strong>CO2</strong><strong> و </strong><strong>Nd:YAG</strong><strong> قرار گرفتند (سلیکالیزینگ) و استحکام باند برشی آنها با کامپوزیت بررسی شد.</strong> <br/><strong>مواد و روش ها:</strong><strong> 40 نمونه دیسکی شکل از جنس آلیاژ نیکل-کروم تهیه شد. سطح باند شونده در تمام نمونه ها توسط ذرات اکسید آلومینیوم </strong><strong>µ</strong><strong>50 سندبلاست شدند. نمونه ها به 4 گروه 10تایی تقسیم و به صورت زیر آماده سازی شدند: 1- سندبلاست با اکسید آلومینیوم </strong><strong>(A.A)</strong><strong>؛ <br/> 2- سندبلاست با پودر </strong><strong>(CJ) Cojet</strong><strong>؛ 3- سطح نمونه ها با پودر </strong><strong>Cojet</strong><strong> پوشیده شده و لیزر </strong><strong>Nd:YAG </strong><strong> به سطح تابیده شد <br/> </strong><strong>(CJ-Lased-Nd:YAG)</strong><strong>؛ 4- سطح نمونه ها با پودر </strong><strong>Cojet</strong><strong> پوشیده شده و لیزر</strong><strong> CO2 </strong><strong> به سطح تابیده شد </strong><strong>(CJ-Lased-CO2)</strong><strong>. سپس کامپوزیت رزین بر روی سطح نمونه ها کیور شد. بعد از ترموسایکل، استحکام باند برشی نمونه ها توسط دستگاه یونیورسال اندازه گیری شد. نوع شکست در زیر میکروسکوپ نوری مشاهده شد و دو نمونه از هر گروه با </strong><strong>SEM</strong><strong> و </strong><strong>WDX</strong><strong> بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون های </strong><strong>ANOVA</strong><strong> و </strong><strong>Tukey</strong><strong> آنالیز شدند </strong><strong>(α=0.05)</strong><strong>. </strong> <br/><strong>یافته ها:</strong><strong> مقدار استحکام باند در گروه </strong><strong>CJ</strong><strong> به طور معنی داری از سایر گروه ها بالاتر بود (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>). بین مقادیر استحکام باند برشی گروه های </strong><strong>A.A</strong><strong>، </strong><strong>CJ-Lased-Nd:YAG</strong><strong> و </strong><strong>CJ-Lased-CO₂</strong><strong>تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0<</strong><strong><em>P</em></strong><strong>). در گروه </strong><strong>Si-CO</strong><strong> بیشتر نمونه ها دچار شکست </strong><strong>Cohesive</strong><strong> شدند؛ در حالی که در سایر گروه ها تمام نمونه ها دچار شکست </strong><strong>Adhesive</strong><strong> در محل تماس فلز و کامپوزیت شدند.</strong> <br/><strong>نتیجه گیری:</strong><strong> روش سیلیکالیزینگ با استفاده از پودر </strong><strong>Cojet</strong><strong> و به همراه لیزرهای </strong><strong>CO2</strong><strong> و </strong><strong>Nd:YAG</strong><strong> در افزایش استحکام باندکامپوزیت به فلز موثر نمی باشد.</strong>