تأثیر سه روش آماده سازی سطح آمالگام بر استحکام در برابرشکست بین آمالگام و کامپازیت

Abstract

<strong>مقدمه:</strong> <strong>به دنبال تقاضای روزافزون افراد جهت داشتن ترمیم های فانکشنال، زیبا و نیز استفاده همزمان از مزایای ترمیم های آمالگام و کامپازیت، ترمیم های ترکیبی آمالگام -کامپازیت معرفی شدند. هدف از این مطالعه</strong><strong> مقایسه اثر سه</strong><strong>روش آماده سازی سطح آمالگام</strong><strong> بر استحکام در برابرشکست بین آمالگام و کامپازیت بود.</strong> <strong>مواد و روش ها:</strong> <strong>در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، بر روی 30</strong><strong>دندان پره مولر مشابه و سالم فک بالای انسان، حفرات کلاس </strong><strong> II</strong><strong> مزیو باکال بگونه ای تراشیده شد که ضخامت مینای باکالی باقیمانده در همه نمونه ها 1 میلی متر باشد. نمونه ها به طور تصادفی به سه گروه ده تایی تقسیم و همه حفرات با آمالگام پر شدند. 24 ساعت بعد مینای نازک دیواره مزیوباکال تراشیده و سطح نمایان آمالگام به سه روش آماده سازی مختلف با کامپازیت</strong><strong>Tetric Ceram </strong><strong> پوشش یافت.</strong><strong>در گروه</strong><strong>A </strong><strong> و</strong><strong>B </strong><strong> پس از اچ با اسید فسفریک به ترتیب</strong><strong>Scotchbond Multi-Purpose </strong><strong> و </strong><strong> One Coat Bond</strong><strong>بکار رفت. در گروه</strong><strong>C </strong><strong> پس از سندبلاست و اسیداچینگ از<br /> رزین آنفیلد </strong><strong>Margin Bond 3M</strong><strong> برای اتصال کامپازیت به آمالگام استفاده شد</strong><strong>.</strong><strong> در نهایت برای اندازه گیری استحکام در برابر شکست، نمونه ها در ماشین اینسترون تحت نیرویی، با زاویه 45 درجه و سرعت کراس هد</strong><strong>mm/min </strong><strong>1 قرار گرفتند. محل شکستگی از لحاظ موقعیت آن نسبت به</strong><strong>CEJ </strong><strong> و نوع شکستگی (ادهزیو-کوهزیو- ترکیبی)</strong><strong>بررسی شد. نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک عامله و دانکن مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند</strong><strong>.</strong> <strong>یافته ها:</strong> <strong>مقادیر میانگین استحکام در برابر شکست سه نوع روش، تفاوت معنا داری داشت</strong><strong>(P=0.02) </strong><strong>. گروه </strong><strong>C</strong><strong> </strong><strong>دارای بالاترین و گروه </strong><strong> B</strong><strong> دارای کمترین مقدار استحکام در برابر شکست بودند. در هر سه گروه بیشترین نوع شکست از نوع ادهزیو و در بالای</strong><strong> CEJ </strong><strong>روی داد</strong><strong>.</strong> <strong>نتیجه گیری:</strong> <strong> </strong><strong>بالاترین مقادیر میانگین استحکام در برابر شکست در نمونه هایی که آمالگام سند بلاست شده و سپس از رزین آنفیلد استفاده شد، بدست آمد که با گروه ادهزیو</strong><strong> Scotchbond Multi-purpose </strong><strong>تفاوت معنادار نداشت، اما با گروه</strong><strong>One Coat Bond </strong><strong> تفاوت معناداری داشت.</strong>