• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
    • دوره 34, شماره 1
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
    • دوره 34, شماره 1
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    مقایسه ثبات ایمپلنت‏های قرار گرفته در نواحی تحت درمان با Mineralized Cortical Cancellous Allograft Blocks با ایمپلنت‏های قرار گرفته در استخوان طبیعی با استفاده از آنالیز فرکانس انعکاسی

    (ندگان)پدیدآور
    معین تقوی, امیررادور, مهردادآقایان, شبنم
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    182.4کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    مقاله پژوهشی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    مقدمه: موفقیت درمان ایمپلنت بستگی به میزان کافی استخوان در محل قرارگیری ایمپلنت دارد. تهیه استخوان اتوژن چه داخل دهانی، چه خارج دهانی کاری ناخوشایند و تهاجمی برای بیمار است. لذا استفاده از جایگزین‏های استخوان برای این امر توصیه می‏شود. هدف مقاله حاضر مقایسه ثبات ایمپلنت‏های قرار گرفته در نواحی تحت درمان با بلوک‏های کورتیکوکنسلوس مینرالیزه با ایمپلنت‏های قرار گرفته در استخوان طبیعی با استفاده از آنالیز فرکانس انعکاسی بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که مسایل اخلاقی آن مورد تصویب کمیته اخلاقی دانشگاه علوم پزشکی مشهد قرار گرفته بود، تعداد 9 بیمار که عرض ریج ناکافی در ناحیه قدامی فک بالا داشتند، انتخاب شدند و با استفاده از بلوکهای کورتیکوکنسلوس مینرالیزه عرض ریج در آنها افزایش داده شد. بعد از 6 ماه از قرار دادن بلوک آلوگرفت ناحیه مجدداً باز گردید. تعداد 9 ایمپلنت در نواحی مورد نظر قرار گرفت. جهت گروه کنترل هم تعداد 9 بیمار انتخاب شدند که دارای عرض ریج کافی در ناحیه قدامی فک بالا و استخوان طبیعی بودند و ایمپلنت‏ها در نواحی معادل با نواحی دریافت کننده ایمپلنت در گروه اول قرار گرفتند. سپس شاخص ISQ، 3 و 6 ماه بعد از ایمپلنت گذاری اندازه گیری شد. تحلیل آماری توسط نرم افزار SPSS، با ویرایش 15 با کمک آزمون‏های آماری Paired t-test برای مقایسه در هر گروه و آزمون t-testTwo sampleبرای مقایسه دو گروه با هم انجام گرفت. یافته‏ها: در طی دوره مطالعه، 2 ایمپلنت در گروه آلوگرفت‏ها دچار شکست شدند. شاخص ISQ در گروه آلوگرفت بین دوره‏های زمانی 3 ماه و 6 ماه تفاوت آماری معنی‏داری داشت (008/0P=) ولی در گروه کنترل بین دوره‏های زمانی 3 ماه و 6 ماه تفاوت آماری معنی‏داری وجود نداشت (065/0P=). بین دو گروه آلوگرفت و کنترل در زمان 3 ماه تفاوت آماری معنی‏داری در شاخص ISQ وجود نداشت (317/0P=) اما بعد از 6 ماه شاخص ISQ در گروه کنترل به طور معنی‏داری بالاتر بود (000/0P=). نتیجه گیری: شاخص ISQ در هر دو گروه با در نظر گرفتن حداقل 60 جهت بارگذاری ایمپلنت‏ها مناسب است. بلوک‏های کورتیکوکنسلوس مینرالیزه آلوگرفت می‏توانند به عنوان داربستی جهت رشد استخوان و افزایش عرض ریج باقیمانده جهت گذاشتن ایمپلنت‏ها بکار روند.
    کلید واژگان
    ثبات ایمپلنت
    بلوک آلوگرفت
    اوسئواینتگریشن

    شماره نشریه
    1
    تاریخ نشر
    2010-03-21
    1389-01-01
    ناشر
    دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
    Mashhad University of Medical Sciences, School of Dentistry
    سازمان پدید آورنده
    دانشیار پریودانتیکس، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
    دانشیار پریودانتیکس، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
    دستیار تخصصی گروه پریودانتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

    شاپا
    1560-9286
    2008-2347
    URI
    https://dx.doi.org/10.22038/jmds.2010.1210
    http://jmds.mums.ac.ir/article_1210.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/243532

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب