ارزیابی ریزنشت یک سیستم چسباننده بکار رفته به عنوان فیشورسیلانت

Abstract

مقدمه: برخی مطالعات نشان داده‏اند که سیستم ‏های چسباننده می‏توانند به عنوان جایگزین سیلانت ‏های رزینی در سیل کردن شیار ‏ها عمل کنند. بنابر این استفاده از چسباننده عاجی به عنوان فیشورسیلانت ممکن است منجر به ساده‏تر شدن تکنیک شود. هدف از این مطالعه تعیین ریزنشت یک سیستم چسباننده عاجی استفاده شده به عنوان فیشورسیلانت بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 60 دندان پره مولر سالم انتخاب و در سه گروه تقسیم شدند. گروه 1: اسیداچ + اپتی باند سولوپلاس، گروه 2: اسیداچ+ فیشورسیلانت (سینرژی) و گروه 3: اسیداچ+ اپتی باند سولوپلاس + فیشورسیلانت. دندان‏های آماده شده تحت 500 سیکل حرارتی بین دمای 5 و 55 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. مدت استقرار در هر دما 20 ثانیه بود. سپس، نمونه ها در آب مقطر قرار گرفتند. همه دندان‏ها از آپکس و فورکا سیل شدند و تا یک و نیم میلیمتری مارجین سیلانت، با دو لایه لاک ناخن پوشیده شدند. دندان‏ها به مدت 48 ساعت در فوشین 5/0 درصد قرار داده شدند و موازی با محور طولی برش داده شدند. میزان ریزنشت بین درجه صفر تا سه تقسیم‏بندی شد. نمونه ها با بزرگنمایی 40 برابر زیر استریومیکروسکوپ ارزیابی شدند. داده ‏های آماری توسط آزمون کروسکال والیس و من ویتنی مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته‏ها: در مقایسه دو به دوی گروه ها با یکدیگر، تفاوت آماری معنی داری (05/0P<) بین میزان ریزنشت مشاهده شد. گروه 2 (فیشور سیلانت) بیشترین و گروه 1 (اپتی باند سولو پلاس) کمترین میزان ریزنشت را نشان دادند. نتیجه گیری: به نظر می رسد بتوان از اپتی باند سولو پلاس به عنوان فیشورسیلانت استفاده کرد. به علاوه بر اساس نتایج مطالعه حاضر کاربرد این ماده قبل از فیشورسیلانت نیز باعث کاهش ریزنشت می‏شود.