| dc.contributor.author | محبی, حمید | fa_IR |
| dc.contributor.author | دمیرچی, ارسلان | fa_IR |
| dc.contributor.author | صفری موسوی, سید صالح | fa_IR |
| dc.contributor.author | هوانلو, فریبرز | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-09T03:34:15Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-30T03:34:15Z | |
| dc.date.available | 1399-07-09T03:34:15Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-30T03:34:15Z | |
| dc.date.issued | 2012-06-21 | en_US |
| dc.date.issued | 1391-04-01 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | محبی, حمید, دمیرچی, ارسلان, صفری موسوی, سید صالح, هوانلو, فریبرز. (1391). اثرکاهش محتوای گلیکوژن عضله برMFO و Fatmax هنگام فعالیت ورزشی در مردان تمرین نکرده. سوخت و ساز و فعالیت ورزشی, 2(2), 113-123. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2322-2867 | |
| dc.identifier.issn | 2538-5119 | |
| dc.identifier.uri | https://jme.guilan.ac.ir/article_679.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/243407 | |
| dc.description.abstract | چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر کاهش محتوای گلیکوژن عضله بر حداکثر اکسیداسیون چربی (MFO) و شدت ورزشی که حداکثر اکسیداسیون چربی در آن اتفاق می‌افتد (Fatmax) در مردان تمرین‌نکرده بود.
روش پژوهش: هشت مرد سالم تمرین‌نکرده (سن 1±2/22 سال، شاخص تودۀ بدنی 5/1±9/21 کیلوگرم بر متر مربع، چربی بدن 1±1/15 درصد و اوج اکسیژن مصرفی 41/0±82/2 لیتر در دقیقه) در دو وهلۀ جداگانه با فاصلۀ حداقل یک هفته شرکت کردند. هر آزمودنی در حالت ناشتا (ساعت 7:00)، در دو نوبت جداگانه، در وضعیت طبیعی گلیکوژن عضله و تحت شرایط کاهش گلیکوژن عضله، به‌طور تصادفی آزمون فعالیت ورزشی فزاینده‌ای با مراحل 3 دقیقه‌ای تا سرحد خستگی روی چرخ کارسنج اجرا کردند. در یکی از جلسات، آزمودنی‌ها بعدازظهر (18:00) روز قبل از اجرای آزمون فعالیت ورزشی برای اجرای فعالیت ورزشی به منظور کاهش محتوای گلیکوژن عضله به آزمایشگاه مراجعه کردند.کالری‌سنجی غیرمستقیم برای تعیین حجم اکسیژن مصرفی و دی اکسید کربن تولید شده در خلال فعالیت فزاینده استفاده شد. میزان اکسیداسیون مواد، MFO و Fatmax با کمک معادلات عنصرسنجی تعیین و محاسبه شد. از آزمون آماری t همبسته برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: MFO در شرایط کاهش گلیکوژن عضله (08/0±54/0 گرم در دقیقه) به‌طور معنی‌داری نسبت به شرایط طبیعی گلیکوژن عضله (04/0±36/0 گرم در دقیقه) بالاتر بود (01/0≥P). همچنین بین Fatmax و در شرایط کاهش گلیکوژن عضله (42/3±01/65 درصد VO2peak)و در شرایط طبیعی گلیکوژن عضله(13/3±12/46 درصد VO2peak) تفاوت معنی داری مشاهده شد (01/0≥P).
نتیجه‌گیری: به‌طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که کاهش گلیکوژن عضله قبل از فعالیت باعث افزایش MFO و جابه‌جایی MFO و Fatmax به شدت بالاتری از فعالیت می‌شود. این بدان معنی است که شروع در کاهش اکسیداسیون چربی در یک شدت بالاتری اتفاق می‌افتد و آزمودنی‌ها دیرتر به منابع کربوهیدرات وابسته می‌شوند.
واژگان کلیدی: حداکثر اکسیداسیون چربی، شدت ورزشی، کاهش گلیکوژن عضله، آزمون فعالیت فزاینده | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه گیلان | fa_IR |
| dc.publisher | University of Guilan | en_US |
| dc.relation.ispartof | سوخت و ساز و فعالیت ورزشی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Metabolism and Exercise | en_US |
| dc.subject | حداکثر اکسیداسیون چربی | fa_IR |
| dc.subject | شدت ورزشی | fa_IR |
| dc.subject | کاهش گلیکوژن عضله | fa_IR |
| dc.subject | آزمون فعالیت فزاینده | fa_IR |
| dc.title | اثرکاهش محتوای گلیکوژن عضله برMFO و Fatmax هنگام فعالیت ورزشی در مردان تمرین نکرده | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 2 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 113 | |
| dc.citation.epage | 123 | |
