تأثیر توام تمرین هوازی و مکمل منیزیم بر شاخص های خطر قلبی-متابولیکی و هموگلوبین گلیکوزیله زنان دیابتی نوع دو

Abstract

هدف: امروزه تاثیر ورزش بر بهبود کنترل دیابت محرز است و ترشح و عملکرد طبیعی انسولین نیازمند وجود منیزیم است و حتی منیزیم سبب بهبود حساسیت ‌انسولینی می شود. ولی دیابت به کاهش منیزیم خون منجر می‌شود که آن هم در یک چرخه معیوب باعث وخیم‌تر شدن دیابت می‌شود. بااینحال در مورد تاثیر همزمان ورزش همراه با مصرف مکمل منیزیم بر کنترل دیابت اطلاعات زیادی فراهم نشده است. بنابراین هدف این تحقیق بررسی تاثیر توام هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل منیزیم بر کنترل متابولیک، مقدار انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله و و منیزیم خون زنان دیابتی نوع دو بود. روش‌شناسی: روش تحقیق از نوع تجربی با طرح سه گروهی پیش‌آزمون پس‌آزمون بود. 30 زن داوطلب میان سال دیابتی نوع‌دو به طور تصادفی در سه گروه 10 نفری شامل تمرین-منیزیم، تمرین-دارونما و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین-منیزیم روزانه یک عدد قرص منیزیم 250 میلی گرم و گروه‌های تمرین-دارونما و کنترل روزانه یک عدد کپسول دارونما(حاوی نشاسته) را به مدت هشت هفته به صورت دوسوکور مصرف کردند. گروه‌های‌تمرین نیز هشت هفته تمرین هوازی شامل سه جلسه دویدن در هفته به مدت 60 دقیقه در هر جلسه با شدت 40 الی 60 درصد از ضربان قلب ذخیره انجام دادند. در دو وهله شامل پایه و پس از مداخله خون‌گیری ناشتایی در ساعت 9-8 صبح انجام شد و داده­ها با استفاده از تحلیل آزمون تی همبسته و تحلیل واریانس یک‌راهه با سطح اطمینان 05/0تحلیل شدند. یافته‌ها: 30 درصد آزمودنی‌ها در ابتدا دچار هیپومنیزیمی بودند. در طول مداخله مقدار منیزیم خون فقط در گروه تمرین-منیزیم افزایش یافت (05/0>P)؛ با اینحال در هر دو گروه تمرین، کاهش گلوکز خون، انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله، تری گلیسرید، دور کمر و فشارخون مشاهده شد (05/0>P). همچنین مقدار کاهش‌ گلوکز خون و انسولین در گروه تمرین‌-منیزیم ببشتر از گروه تمرین-دارونما بود (05/0>P). نتیجه‌گیری: تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل منیزیم در کنار سایر تمهیدات درمانی می‌تواند باعث کنترل بهتر دیابت شود.