تأثیر 8 هفته تمرین مقاومتی فزآینده بر بیان پروتئین‌های مؤثر در لیپولیز بافت عضلۀ اسکلتی موش‌های صحرایی تغذیه شده با محلول ساکاروز

Abstract

هدف: انرژی مازاد بدن به صورت تری­آسیل­گلیسرول (TAG) در بافت چربی اندام­های مختلف ذخیره می­شود. به منظور کاهش ذخایر چربی، باید استفاده از آن­ها برای تولید انرژی افزایش یابد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر 8 هفته تمرین مقاومتی فزآینده و مصرف محلول ساکاروز بر بیان پروتئین­های موثر در لیپولیز بافت عضلۀ اسکلتی موش­های صحرایی بود. روش‌شناسی: 32 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار (۶-۸ هفته­ای)، ابتدا به طور تصادفی به 2 گروه تغذیه شده با و بدون مصرف محلول ساکاروز 30 درصد تقسیم و پس از 4 هفته هر یک از گروه­ها به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. گروه­های تمرینی به مدت 8 هفته تمرین مقاومتی به روش فزآینده (بالا رفتن از نردبان) را 3 روز در هفته انجام دادند. دو روز پس از آخرین جلسه تمرینی نمونه برداری انجام شد. مقدار پروتئین لیپاز حساس به هورمون (HSL)، گیرنده­ی کبدی ایکس- آلفا (LXRα) و پری­لیپین عضلۀ خم کننده بزرگ انگشتان (FHL) به روش وسترن بلات اندازه­گیری شد. جهت تعیین معنادار بودن تفاوت بین متغیرها و تعامل بین آنها از تحلیل واریانس دوطرفه در سطح معنی­داری 05/0 P