ارزیابی عملکرد گروه‌های آموزشی دانشگاه افسری امام علی (ع) با استفاده از الگوی تحلیل پوششی داده‌ها (DEA)

Abstract

ارزیابی و سنجشِ کارایی، همواره یکی از دغدغه‌های مهم مدیران سازمان‌ها است. از این رو سال‌هاست که روش‌ها و تکنیک‌های متعددی برای انجام این مهم مطرح شده و مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از این تکنیک‌ها-که سهم عمده‌ای در تحقیقات حوزه‌های علمی مرتبط با سنجش و ارزیابی دارد- تکنیک «تحلیل پوششی داده‌ها» است. در واحدهای دانشگاهی نیز به منظور ارزیابی کارایی و بهره‌وری، از الگو‌های ریاضی تحقیق در عملیات استفاده می‌شود. این الگو‌ها مجموعه‌ای از فعالیت‌های آموزشی، پژوهشی و خدماتی را به‌عنوان شاخص‌های ورودی و خروجی در نظر می‌گیرند و با توجه به میزان اهمیت و تأثیرگذاری هر یک از این شاخص‌ها در مجموعه‌ی عملکرد، نسبت مجموع موزون خروجی‌ها بر مجموع موزون ورودی‌ها را به عنوان میزان کارایی واحدهای تصمیم‌گیرنده محاسبه می‌کند. در این مقاله با استفاده از تحلیل پوششی داده‌ها، کارایی فنی 17 گروه آموزشی دانشگاه افسری امام علی (ع) برای یک دوره‌ی یک ساله ارزیابی شد. محاسبات در دو حالت بازدهی به مقیاس ثابت و بازدهی به مقیاس متغیر انجام پذیرفت. نتایج حاصل نشان می‌دهد که از مجموع 17 گروه مورد بررسی، 14 گروه کارا و در 3 گروه ناکارا هستند. ضمن رتبه‌بندی کارایی گروه‌های آموزشی، نقاط ضعف و قوت هر یک از گروه‌ها و وضعیت استفاده از منابع نیز تبیین و بررسی شده است.