نقش پیش‌بینی‌کنندگی حمایت اجتماعی ادراک‌شده در رشد و تحول پس از سانحۀ جانبازان نابینا

Abstract

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش پیش‌بینی‌کنندگی‌ حمایت اجتماعی ادراک‌شده در رشد و تحول پس از سانحۀ جانبازان نابینا بود. روش: شرکت‌کنندگان در پژوهش 110 نفر از جانبازان نابینا بودندکه از طریق نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک‌شده زیمن و همکاران (1988) و پرسشنامه رشد و تحول پس از سانحه تدسکی ‌و‌ کالهون (1996) را با کمک پرسشگر تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از SPSS و آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج: یافته‌ها نشان داد که بین حمایت اجتماعی ادراک‌شده با رشد‌ و تحول پس از سانحه، رابطه وجود دارد که مقدار آماره F به‌دست‌آمده برابر با 234/067 است که در سطح آلفای‌ کوچکتر از 0/01 معنا‌دار است و مقدار ضریب رگرسیونی استانداردشده (Beta) برای مولفه‌های ‌حمایت اجتماعی ادراک‌شده هم این‌گونه به‌دست آمد: حمایت خانواده برابر با 0/376، حمایت دوستان برابر با 0/183 و حمایت دیگران برابر با 0/429 است. بنابراین باتوجه‌به مقدار آماره‌های t به‌دست‌آمده، همه مؤلفه‌ها در سطح آلفای 0/01 معنا‌دارند. بحث: حمایت اجتماعی ادراک‌شده به‌طور معنا‌داری قادر است رشد و تحول پس از سانحه را پیش‌بینی کند. همچنین هرکدام از مؤلفه‌های حمایت اجتماعی ادراک‌شده به‌طور مجزا، رشد و تحول پس از سانحه را پیش‌بینی می‌کنند.