پراکنش، فراوانی و توده زنده ماکروبنتوزهای خلیج گرگان وجنوب شرقی دریای مازندران، استان گلستان

Abstract

<strong>در تحقیق حاضر، توده زنده و فراوانی بزرگ بی مهرگان کف زی (ماکرو بنتوز) در خلیج گرگان در 8 ایستگاه مطالعاتی در چهار فصل سال 1388 و وضعیت پراکنش آنها مورد ارزیابی قرارگرفت. نمونه برداری بوسیله دستگاه گراب ون وین با سه برداشت از هر ایستگاه صورت گرفت. در مجموع 13 خانواده از موجودات ماکرو بنتوز جداسازی و شناسایی گردید. بیشترین فراوانی مربوط به خانواده </strong><strong>Amphartidae</strong><strong> از پلی کت ها با 76درصد نسبت به کل جمعیت موجودات ماکرو بنتوز بود. بیشترین فراوانی در خانواده </strong><strong>Balanidae</strong><strong> با 10درصد ، </strong><strong>Cardiidae</strong><strong>با 6درصد و </strong><strong>Nereidae</strong><strong> با 4درصد در مراتب بعدی مشاهده شد. به لحاظ میزان توده زنده بیشترین درصد موجودات بنتوز به ترتیب شامل خانواده های </strong><strong>Cardiidae</strong><strong> با بیش از 45درصد و </strong><strong>Balanidae</strong><strong> با 78/44درصد ، </strong><strong>Nereidae</strong><strong> با 8/5درصد ، </strong><strong>Tubificidae</strong><strong> با 27/5 درصد بود. بیشترین تراکم بنتوزها در فصل بهار و معادل4110 عدد در مترمربع و کمترین تراکم در فصل زمستان و برابر 25/29 عدد در مترمربع بود. بیشترین توده زنده بنتوزها در فصل بهار با 568/33گرم در مترمربع و کمترین آن در فصل زمستان برابر 080/0 گرم در مترمربع بود.</strong>