بررسی اثر سیلی مارین و 17ـ بتا استرادیول بر شاخص گنادی وتغییرات بافتی تخمک‌ها در ماهی ماده‌ی گورامی سه خال (Trichogaster trichopterus)

Abstract

<strong>در این تحقیق، اثر سیلی مارین </strong><strong>(silymarin)</strong><strong> و 17ـ بتا استرادیول </strong><strong>(E₂)</strong><strong> بر میزان شاخص گنادی و تغییرات بافتی تخمک‌ها در جنس ماده‌ی ماهی گورامی سه خال مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 100 قطعه ماهی ماده‌ی نابالغ با میانگین وزنی 5/0</strong><strong>±</strong><strong>5/2 گرم در 8 گروه تیمار و2گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. ماهیان در گروه‌های مختلف تیماری با سیلی مارین و</strong><strong> E₂</strong><strong> بطورجداگانه (دوزهای 10، 20، 30 و50 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن ماهی) و نیز دو گروه به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. کنترل 1 دریافت کننده 20 میکرولیتر متانول و کنترل 2 بدون تزریق بودند. 20 روز پس از پایان آزمایش بافت تخمدان ماهیان خارج و توزین گردید. سپس ساختار بافت شناسی تخمدان و میانگین شاخص گنادی آنها با گروه کنترل مقایسه گردید. بررسی حاصل از مقایسه شاخص گنادی اختلاف معنی داری را در تیمارهای 1 و 2 با </strong><strong>GSI</strong><strong> (2/1درصد)تیمارهای3 و 4 با </strong><strong>GSI</strong><strong> (8/1 درصد)، تیمار 5 با </strong><strong>GSI</strong><strong> (7/0 درصد)، تیمار 6 با </strong><strong>GSI</strong><strong> (2/1 درصد)، تیمارهای 7 و 8 با </strong><strong>GSI</strong><strong> (75/1 درصد) که به ترتیب دریافت کننده دوزهای 10،20،30و50 میلی گرم در هر کیلوگرم سیلی مارین و 10،20،30و50 میلی گرم در هر کیلوگرم </strong><strong>E₂</strong><strong> بودند، در مقایسه با گروه شاهد با </strong><strong>GSI</strong><strong> (5/0 درصد) نشان داد (05/ 0 </strong><strong>P<</strong><strong>). این امر در بررسی مقاطع بافتی نیز مورد تایید قرار گرفت. نتایج بافتی حاکی از تاثیرگذاری بیشتر تیمارهای با دوز 50 </strong><strong>mg/kg</strong><strong> سیلی مارین و 17 ـ بتا استرادیول به علت شروع حرکت وزیکول زایا بر رشد و رسیدگی اووسیت‌ها در مقایسه با سایر تیمارها و نیز گروه کنترل در ماهی گورامی سه خال ماده بود.</strong>