تحلیل شبکه و انسجام سازمانی در مدیریت مشارکتی پارک ملی سرخه حصار

Abstract

رویکرد مدیریت تک بخشی محیط زیست و یا نگاه از بالا به پایین، چالش های زیادی را در راستای سیاست گذاری پایدار بوجود آورده است. اجرای تصدی گری شبکه ای و نگاه فرابخشی محیط زیست می تواند تا حد زیادی چالش های پیش روی توسعه پایدار را برطرف نماید. هدف این تحقیق تحلیل شبکه نهادی مرتبط با مدیریت مشارکتی پارک ملی سرخه حصار در سطح استان تهران می‌باشد. روش مورد استفاده در این تحقیق روش کمّی تحلیل شبکه اجتماعی بوده که کلیه نهادهای مرتبط با مدیریت مشارکتی مورد پرسش قرار گرفته اند. بر اساس نتایج این تحقیق میزان انسجام نهادی، 41 درصد (متوسط) و میزان پایداری شبکه نهادی بر اساس شاخص دوسویگی نیز در حد 48 درصد (متوسط) می باشد. همچنین میزان تمرکز شبکه بر اساس پیوندهای خروجی در شبکه در حد متوسط بوده که می توان نتیجه گرفت سیاستها باید در راستای کاهش تمرکز در تصمیم گیری برای مدیریت پایدار پارک ملی سرخه حصار در مقیاس استانی باشد. در نهایت می توان بیان نمود تحلیل شبکه به عنوان یک ابزار موفق می تواند مدیران و برنامه ریزان را در تصدی گری شبکه ای موفق محیط زیست یاری نمایند. لازمه این امر تقویت هماهنگی و انسجام بین نهادی در سیاست گذاری محیط زیست می باشد.