نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorامامی, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorعلیخانی, حسینعلیfa_IR
dc.contributor.authorپوربابایی, احمد علیfa_IR
dc.contributor.authorاعتصامی, حسنfa_IR
dc.contributor.authorسرمدیان, فریدونfa_IR
dc.contributor.authorمتشرع زاده, بابکfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T03:09:52Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T03:09:52Z
dc.date.available1399-07-09T03:09:52Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T03:09:52Z
dc.date.issued2020-07-22en_US
dc.date.issued1399-05-01fa_IR
dc.date.submitted2019-11-17en_US
dc.date.submitted1398-08-26fa_IR
dc.identifier.citationامامی, سمیه, علیخانی, حسینعلی, پوربابایی, احمد علی, اعتصامی, حسن, سرمدیان, فریدون, متشرع زاده, بابک. (1399). مقایسه کارایی باکتری های محرک رشد و کود شیمیایی در بهبود رشد و عملکرد گیاه گندم. نشریه محیط زیست طبیعی, 73(2), 211-225. doi: 10.22059/jne.2020.292277.1849fa_IR
dc.identifier.issn2008-7764
dc.identifier.issn2423-7817
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jne.2020.292277.1849
dc.identifier.urihttps://jne.ut.ac.ir/article_77244.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/234954
dc.description.abstractامروزه استفاده بی‎رویه از کودهای شیمیایی در زمین‎های کشاورزی به دلیل نگرانی‏های زیست محیطی مورد بحث است، بنابراین یافتن راهکارهای جایگزین برای کاهش اثرات مضر فعالیت‎های کشاورزی حائز اهمیت است. هدف از این تحقیق، بررسی پتانسیل جدایه‏های فراریشه‏ای و درون‏رست جداسازی شده از ریشه گیاه گندم به منظور بررسی ویژگی‏های محرک رشد و اثر آن‌ها بر شاخص‎های رشد گیاه گندم و کاهش مصرف کودهای شیمیایی فسفر بود. به این منظور ابتدا باکتری‎ها از نظر تولید هورمون ایندول استیک اسید در محیط کشت حاوی ال-تریپتوفان غربال‎گری شدند و توانایی آن‏ها در انحلال فسفات‌های نامحلول معدنی و آلی ارزیابی شد. در ادامه توانایی این باکتری‎ها در بهبود رشد گیاه گندم در یک آزمایش گلخانه‎ای در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. جدایه‎های فراریشه‏ای R185 و درون‎رست E240 به‎ترتیب با تولید 2/299 و 1/330 میکرو‎گرم بر میلی‎لیتر فسفر و همچنین تولید 2/19 و 22 میکروگرم بر میلی‎لیتر هورمون ایندول استیک اسید به عنوان جدایه‎هایی با توان انحلال فسفات‎های نامحلول و مولد ایندول استیک اسید انتخاب شدند. نتایج حاصل از تعیین توالی 16S rRNA نشان داد که جدایه‏های باکتریایی فراریشه‏ای (R185) و درون‏رست (E240) از جنس Pseudomonas بودند. به استناد نتایج حاصله، مایه‏کوبی تلفیقی با باکتری‏های فراریشه‏ای و درون‎رست موجب افزایش 6/55 درصدی در مقدار فسفر گیاه شد در حالی‎که این مقدار در مورد مایه‏کوبی جداگانه با باکتری‏های فراریشه‏ای و درون‎رست به‏ترتیب 6/35 و 4/36 درصد بود. در ارتباط با ارقام گندم، رقم روشن نسبت به رقم مرودشت درصد فسفر بالاتر (7/4 درصد) و بیومس ریشه بیشتری (2/14 درصد) تولید کرد.fa_IR
dc.format.extent1369
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده منابع طبیعیfa_IR
dc.publisherUniversity of Tehranen_US
dc.relation.ispartofنشریه محیط زیست طبیعیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Natural Environmenten_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jne.2020.292277.1849
dc.subjectباکتری‌های فراریشه‎ای و درون‎رستfa_IR
dc.subjectکود شیمیاییfa_IR
dc.subjectگندمfa_IR
dc.subjectکود زیستیfa_IR
dc.subjectمؤلفه‌های محرک رشد گیاهfa_IR
dc.titleمقایسه کارایی باکتری های محرک رشد و کود شیمیایی در بهبود رشد و عملکرد گیاه گندمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume73
dc.citation.issue2
dc.citation.spage211
dc.citation.epage225
nlai.contributor.orcid0000-0002-8740-6059


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد