ارزیابی انواع روش‌های درون‌یابی به منظورپهنه‌بندی خشکسالی هواشناسی در دشت ساری-نکا

Abstract

<strong> خشکسالی یک پدیدة طبیعی و قابل تکرار است که فرآیندهای مختلف زیست-محیطی را تحت تأثیر قرار داده است؛ به همین دلیل بایستی به طور گسترده مورد بررسی قرار گیرد. هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت خشکسالی هواشناسی با به‌کارگیری چهار شاخص خشکسالی</strong><strong>و همچنین انتخاب مناسب‌­ترین روش از میان روش‌­های مختلف درون‌­یابی به منظور پهنه­‌بندی خشک‌سالی </strong><strong>در دشت ساری-نکا </strong><strong>می‌­باشد. برای این منظور، از آمار 10 ایستگاه هواشناسی موجود در </strong><strong>دشت ساری-نکاو</strong><strong> چهار شاخص خشکسالی</strong><strong>RAI</strong><strong>، </strong><strong>ZSI</strong><strong>، </strong><strong>CZI</strong><strong> و </strong><strong>PNPI</strong><strong>جهت ارزیابی و تحلیل خشکسالی استفاده شد. </strong><strong>نتایج نشان داد که مقادیر دو شاخص </strong><strong>ZSI</strong><strong> و </strong><strong>CZI</strong><strong> در تمامی ایستگاه‌­ها اختلاف چندانی با یکدیگر ندارند و تقریباً بر هم منطبق می­باشند و</strong><strong> شاخص </strong><strong>RAI</strong><strong> تشابه بیشتری با شاخص </strong><strong>PNI</strong><strong> داشته است. همچنین نتایج نشان داد که در اکثر ایستگاه­‌ها بعد از سال 1377 خشکسالی هواشناسی شدت یافته است و </strong><strong>شدیدترین خشکسالی­ طبق مقادیر به‌دست آمده از هر یک از شاخص‌­های خشکسالی در سال 1384رخ داده است. در نهایت به</strong><strong>منظور ارزیابی روش‌­های مختلف درون‌­یابی جهت تهیة نقشه‌های پهنه‌­بندی خشکسالی، روش‌­های زمین­آمار کریجینگ ساده، معمولی، عکس فاصله با درجات 1 تا 5، تابع شعاعی و درون­‌یابی چند جمله‌ای کلی به‌کار گرفته شد. بر اساس دو معیار ارزیابی</strong><strong>RMSE</strong><strong> و </strong><strong>MAE</strong><strong> برای شاخص­‌های </strong><strong>SPI</strong><strong>، </strong><strong>ZSI</strong><strong> و </strong><strong>CZI</strong><strong> روش کریجینگ ساده و برای شاخص </strong><strong>PNPI</strong><strong> روش تابع شعاعی به عنوان مناسب‌ترین روش از بین سایر روش‌های درون‌­یابی برای هریک از شاخص‌های مورد بررسی انتخاب شد.</strong>