بررسی تأثیر درمان مثبت‌گرایی گروهی بر افسردگی و گرایش به خودکشی (مطالعۀ موردی نمونه‌ای از آموزشگاه سربازی در همدان)

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر مثبت‌گرایی گروهی بر روی افسردگی و افکار خودکشی سربازان بدو خدمت یکی از آموزشگاه‌های سربازی ‌شهر همدان بود. تحقیق حاضر از نوع مطالعات مداخله‌ای و روش تحقیق نیمه آزمایشی یا طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش حاضر را کلیه سربازان پایه خدمتی اسفند 95 تا شهریور 96 شهر همدان مشغول آموزش بودند (به‌صورت انتخاب رندومی) که از تعداد کل آنها، تعداد 40 نفر (20 نفر در گروه کنترل و 20 نفر در گروه مداخله) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند . به پرسشنامه‌های افسردگی و افکار خودکشی بک پاسخ دادند و نتایج داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس یک متغیره و چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد، میانگین نمرات افسردگی در پس-آزمون گروه‌های آزمایش 68/4 ± 96/21 نسبت به پیش‌آزمون این گروه 65/6 ± 19/44، کاهش پیدا کرده است. در بین مؤلفه‌های خودکشی، در گروه آزمایش کتمان خودکشی با میانگین وزنی(میانگین تقسیم بر تعداد سؤالات) 58/1 قوی‌ترین و تمایل به مرگ با میانگین وزنی21/1 ضعیف‌ترین مؤلفه‌های خودکشی در بین افراد مورد بررسی گروه آزمایش بوده است. در گروه کنترل نیز کتمان خودکشی با میانگین وزنی52/1 قوی‌ترین و آمادگی برای خودکشی با میانگین وزنی 23/1 ضعیف‌ترین مؤلفه‌های خودکشی در بین افراد مورد بررسی گروه آزمایش بود.