بررسی آثار فردی و اجتماعی اعتقاد به معاد

Abstract

معاد و توحید دو رکن اساسی اصلی اعتقادی در ادیان الهی هستند و اعتقاد به این دو، خط فاصل فرهنگ خدا پرستان و مادی ها شمرده می شود. قرآن کریم پس از ایمان به خدا از ایمان به آخرت سخن می گوید وانکار معاد را عین گمراهی می داند ومنکران آن را به عذاب دردناک تهدید می کند. قرآن کریم به عنوان اولین و روایت اهلبیت(علیهم السلام) به عنوان دومین منبع وحیانی دین به ابعاد مختلف مسئله معاد پرداخته اند. اعتقاد به معاد که از جمله مهمترین و تأثیر گذار ترین باورهای دینی می باشد آثار سازنده ای در سرنوشت انسان در دنیا وآخرت خواهد داشت چراکه اعتقاد به روز قیامت و همچنین لزوم پاسخگوئی در برابر اعمال و کردار در آن روز سبب می شود تا انسان معتقد اعمال و رفتار خود را منطبق بر دین انجام دهد زیرا می داند تنها به این وسیله می توان از عذاب الهی در امان باشد بنابر این تأثیر این اعتقاد به صورت مستقیم و عملی خواهد بود. مطالب این پژوهش ذیل عنوان بررسی آثار فردی و اجتماعی اعتقاد به معاد جمع آوری شده است که با توجه به تأکید اسلام و رهبران دینی عقیده داشتن به این رکن اصلی و شناخت آثار و برکات آن ضروری به نظر می رسد تا با آشنایی و هوشیاری بیشتر بتوانیم مردم را به این اصل اساسی سوق دهیم و منکران معاد را سد باب کنیم . اسلام آنچنان به اعتقاد به معاد اهمیت داده که با وضع برخی احکام شرعی ، افراد را به داشتن این عقیده موظف می نماید . علماء کرام برای اثبات معاد ادله های زیادی ذکر نموده اند که برخی از آنها که در این پژوهش ذکر شده است عبارتند از: برهان فطرت ، برهان حکمت ، برهان عدالت، برهان رحمت ، برهان وحدت ، برهان بقای روح. اعتقاد به معاد با توجه به آیات و روایات دارای آثار دنیوی مانند: تغییر بینش، تقوای الهی، انگیزه عمل صالح و اخلاص، هدفمند شدن زندگی، رسیدگی به محرومان، مسؤلیت پذیری ، آینده نگری، جهاد و استقامت در راه دین، راه حل اختلاف، کمک به ضعفاء وغیره . و آثار اخروی مانند: خوشنودی خدای متعال ورود به بهشت، نجات از آتش جهنم وغیره است .