استنادات فقهی مذاهب اربعه اهل سنّت به روایات و دیدگاه‌های فقهی امام باقر (ع)

Abstract

مرجعیت دینی و علمی اهل بیت (ع)، بن­مایه­های محکم و استواری در قرآن و روایات پیامبر (ص) دارد که در مقام نظر و استدلال، از مسلمات دینی به شمار می­آید. اما این موضوع با همه­ی اهمیت آن، چندان مورد توجه عالمان امامیه نبوده و اندک شماری در این زمینه، قلم زده اند. اهمیت این موضوع، از آن­جایی دوچندان می­شود که این مسأله از طریق مجامع حدیثی و روایی اهل سنت، بررسی و تحلیل گردد و به این سوال پرسش پاسخ داده شود که آیا از نحوه­ی برخورد محدثان و عالمان اهل سنت با روایات فقهی، کلامی، تفسیری و ... اهل بیت (ع)، می­توان مرجعیت علمی آنان را اصطیاد و اثبات کرد، یا این­که نحوه­ی تعامل آنان با احادیث اهل بیت (ع)، صرفا در حدّ استناد و ارجاع به عنوان یک راوی حدیث بوده است؟. نوشتار پیش رو، سعی دارد که با روش توصیف و تحلیل و جستجو در منابع فقهی چهار مذهب مشهور اهل سنت، نحوه­ی تعامل و برخورد عالمان مذاهب اربعه­ی اهل سنت با روایات و دیدگاه­های فقهی امام باقر (ع) را پی­گیرد و نشان دهد که این تعامل، با نگاه به مرجعیت علمی آن حضرت صورت گرفته است و یا جایگاه حضرت، صرفا به عنوان یک فقیه و راوی حدیث، مدّنظر بوده است.