مبانی جرم انگاری عدم رعایت حجاب شرعی در حقوق کیفری ایران

Abstract

در حقوق کیفری، قلمرو آزادی شهروندان با‌توجه به نوع سیاست جنایی اتخاذ شده هر دولت در قبال پدیده بزهکاری متفاوت است. از آنجا که به استناد اصل 4 قانون اساسی سیاست کلی حاکم بر فضای حقوقی و اجتماعی ایران باید مبتنی بر موازین اسلامی باشد قانون‌گذار نیز به تأسی از این تأکید، حجاب شرعی را تحت حمایت قانونی (کیفری) قرار داده است. از یک طرف پیش فرض‌های مبتنی بر مسئولیت‌های اجتماعی دولت در قبال پاسداشت ارزش‌های ساختاری و مراقبت از آن‌ها و عینیت بخشی به اخلاق در جامعه به‌عنوان مبانی کلان و از طرف دیگر اعتقاد به جنبه پیشگیرانه حجاب در جلوگیری از بزهدیدگی در برخی جرائم به‌عنوان مبنای بزهدیده شناختی و تولید حس امنیت در زنان به‌عنوان مبنای روان شناختی در جایگاه مبانی خرد، قانون‌گذار را بر آن داشته تا مقوله حجاب زنان را با حقوق کیفری پیوند دهد.