نقش توکسین سراتواُلمین در بیماری‌زایی و بقای دو گونه قارچ Ophiostoma ulmi و Ophiostoma novo-ulmi (عاملین بیماری مرگ هلندی نارون)

Abstract

سراتواُلمین مهم‌ترین توکسیـن عامل قارچی بیـماری مرگ هلندی نارون است و مقـدار آن یکی از مهم‌ترین عوامل تفکیـک دو گونه <em>Ophiostoma ulmi</em><em> </em>و <em>Ophiostoma novo-ulmi</em><em> </em>می‌باشد. با توجـه به این‌که گونـه <em>O. novo-ulmi</em> در مقایسه با گونه <em>O. ulmi</em> از شدت بیماری‌زایی بیشتری برخوردار است، در این تحقیق سعی شده است تا با اندازه‌گیری مقادیر سراتواُلمین جدایه‌های عامل بیماری و مقایسه با میزان بیماری‌زایی و توان جوانه‌زنی اسپور آن‌ها تحت شرایط خشکی، نقش توکسین مزبور در بیماری‌زایی عامل بیماری مورد بحث قرار گیرد. برای این منظور میزان توکسین سراتواُلمین جدایه‌ها با استفاده از دستگاه اسپکتروفوتومتر در طول موج 400 نانومتر و به‌صورت شاخص تولید سراتواُلمین محاسبه شد. همچنین میزان جوانه‌زنی اسپورها در شرایط تنش رطوبتی 5، 10 و 15 روزه محاسبه گردید. نتایج نشان داد که جدایه‌های گونه مهاجم <em>O. novo-ulmi</em><em> </em>مقادیر بسیار بیشتری از این توکسین در مقایسه با جدایه‌های <em>O. ulmi</em> تولید می‌کنند، ولی رابطه مشخصی بین میزان برگ‌ریزی و پژمردگی نهال‌های ملج (<em>Ulmus glabra</em> Huds.) و تولید توکسین در جدایه‌های گونه <em>O. novo-ulmi</em> مشاهده نشد و این در حالی است که بین میزان جوانه‌زنی اسپورها در شرایط تنش رطوبتی و تولید توکسین همبستگی کاملاً مثبت و معنی‌داری وجود داشت. نقش توکسین سراتواُلمین در بیماری‌زایی عاملین بیماری مرگ نارون پیچیده می‌باشد.