تعیین میزان خودسازگاری در نتاج به‌دست آمده از تلاقی ارقام تونو و شاهرود 12 به‌وسیله میکروسکوپ فلورسنس

Abstract

یکی از مشکلات تولید بادام خودناسازگاری است که موجب کاهش شدید تشکیل میوه می‌گردد. بنابرین اصلاح بادام به‌منظور ایجاد ارقام خودسازگار اهمیت بالایی دارد. در این آزمایش رشد لوله گرده پس از عمل خود گرده‌افشانی در 28 ژنوتیپ انتخاب شده بادام به‌دست آمده از تلاقی رقم خود سازگار تونو (والد پدری) و رقم خود ناسازگار شاهرود 12 (والد مادری) به کمک میکروسکوپ فلورسنس بررسی شد. گل‌ها به‌وسیله قلم مو با گرده خودی گرده‌افشانی دستی و سپس با کیسه ایزوله شدند. نمونه‌های گل در 24، 72 و 120 ساعت پس از گرده‌افشانی دستی برداشت شدند. نتایج نشان داد که زمان 24 و 72 ساعت پس از خود گرده‌افشانی به‌منظور رسیدن لوله گرده به قسمت انتهایی خامه کافی نمی‌باشد ولی زمان 120 ساعت برای رسیدن لوله گرده به انتهای خامه مناسب بود. در زمان 120 ساعت پس گرده‌افشانی براساس طبقه‌بندی اول (درصد مادگی‌های دارای لوله گرده در قسمت انتهایی خامه)، 71/60 درصد از ژنوتیپ‌ها خود ناسازگار، 86/17 درصد مشکوک، 14/7 درصد خود سازگار و 29/14 درصد کاملاً خود سازگار بودند، از سوی دیگر، براساس روش دیگری از طبقه‌بندی (میانگین تعداد لوله‌های گرده در قسمت انتهایی خامه)، 50 درصد از ژنوتیپ‌ها خود ناسازگار، 14/32 درصد مشکوک، 86/17 درصد خودسازگار بودند. بنابرین مشاهده رشد لوله گرده توسط میکروسکوپ فلورسنس به‌عنوان یک روش مفید و کاربردی به‌منظور تشخیص ژنوتیپ‌های خود سازگار بعد از این‌که ژنوتیپ‌ها شروع به گل‌دهی کردند، شناخته شد.