اثر سوپرجاذب‌ها و دور آبیاری بر رشد زایشی نهال گل رز

Abstract

کاهش تلفات آب و کاهش دفعات آبیاری یکی از راه‌کارهای اساسی در توسعه کشاورزی، موفقیت طرح‌های منابع طبیعی، به حداقل رساندن تنش‌های وارده به نهال‌های کاشته شده در عرصه‌های طبیعی و افزایش بهره‌وری از منابع خاک و آب محسوب می‌گردد و در این راستا یکی از این روش‌ها استفاده از سوپرجاذب‌ها است. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر سوپرجاذب‌ها بر افزایش دور آبیاری و میزان رشد نهال گل رز در سطح مزرعه و به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. فاکتورها شامل سوپرجاذب در 4 سطح صفر، 40، 90 و 140 گرم و دور آبیاری در 4 سطح 6، 10، 14 و 18 روز بودند. نتایج پژوهش نشان داد که سوپرجاذب در افزایش دور آبیاری و پارامترهای مختلف رشد در نهال گل رز تأثیر معنی‌داری دارد. در پارامترهای کیفی، سطح 40 و 90 گرم سوپرجاذب در پارامتر تعداد شاخه اصلی تأثیر مثبت نشان داده و در پارامترهای تعداد کل شاخه‌ها و تعداد گل تأثیر معنی‌داری نشان نداد. در عامل دور آبیاری نیز در مورد پارامترهای تعداد شاخه اصلی و تعداد کل شاخه‌ها سطح شاهد و 10 روز دور آبیاری با دیگر سطوح اختلاف معنی‌داری داشت و افزایش دور آبیاری و کاهش میزان دسترسی به آب در نهال‌ها سبب کاهش میزان گل‌دهی شد. به‌طوری‌که در پارامتر تعداد گل، سطح 10 روز آبیاری با داشتن سطوح مختلف سوپرجاذب دارای تفاوت معنی‌داری با سایر سطوح و حتی آبیاری شاهد بدون سوپرجاذب گردید. همچنین میزان غنچه‌دهی نهال‌ها نیز در ماه‌های مختلف نتایج متفاوتی نشان داد.