ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺣﻀﻮر ﻧﺎﺗﻮ در اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن؛ ﺑﺮﻗﺮاری اﻣﻨﯿﺖ و ﯾﺎ ﮔﺴﺘﺮش ﻧﺎاﻣﻨﯽ و ﺗﺮورﯾﺴﻢ

Abstract

در سال‌های اخیر سیاست جدید سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) براساس توانایی‌های این سازمان در گسترش حوزه‌های جغرافیایی تحت پوشش و افزایش شرح وظایف از جمله مبارزه با تروریسم ارزیابی می‌گردد. ناتو با استفاده از خلاء قدرت ناشی از اضمحلال پیمان ورشو تلاش دارد ضمن باز تعریف شرح وظایف خود با عنایت به تحول مفاهیم قدرت و امنیت و مولفه‌های هریک، دامنه نفوذ خود را از حوزه جغرافیایی سنتی خود یعنی آتلانتیک و اروپا به آسیا، اقیانوسیه و خاورمیانه گسترش دهد. نوشتار حاضر با بهره‌گیری از متدولوژی توصیفی- تحلیلی و با هدف شناخت توانایی‌ها و چالش‌های فراروی ناتو در برقراری امنیت در افغانستان در صدد پاسخگویی به سوال اصلی چگونگی وضعیت فعلی حضور ناتو در افغانستان و میزان موفقیت آن در محو پایگاه‌های تغذیه تروریسم در این کشور می‌باشد.