بررسی و تحلیل بازی‌های کودکانه قرن ششم هجری به استناد اشعار خاقانی شروانی

Abstract

درک و فهم کودکان از جهان پیرامون‌شان در قالب بازی‌های‌شان به نمایش درمی‌آید. کودکان به یاری بازی، خود را با نظام‌های اجتماعی و هنجارهای فرهنگی آن تطبیق می‌دهند. از این‌رو بازی‌ها در زیرساخت خود واجد ویژگی‌های فکری، فرهنگی و اجتماعی زمانه خود و یکی از راه‌های انتقال فرهنگ هستند. این ویژگی در بازی‌های سنتی کودکانه به جهت کیفیت استعلایی و ساختار ساده آنها برجسته‌تر است. این پژوهش، بازی‌های کودکانه قرن ششم را مورد بررسی و تحلیل قرار داده ‌است تا در عین شناخت بازی‌های کودکانه رایج در روزگاران گذشته به شناخت ساختارهای اجتماعی، اندیشگانی و فرهنگی آن دوران نیز دست یابد. بدین منظور از اشعار خاقانی شروانی، شاعر جزئی‌نگار قرن ششم، به عنوان مرجع استفاده شده ‌است.<br /> نتایج پژوهش، ساختارهای قالبی، تقلیدی و غیرخلاق بازی‌های کودکان و فردگرایی و خودمداری در بازی‌های گروهی آنان را نشان می‌دهد. ساختار بسته و مستبد اجتماع قرن ششم و ایستایی فکری و فرهنگی مردمان آن روزگار نیز از تحلیل بازی‌ها و با استناد به متن شعری، بازشناخته شده است.<br /> <strong> </strong>