نقش سرمایه اجتماعی در مدیریت توسعه پایدار شهر تهران (مورد مطالعه: منطقه 8 شهر تهران)

Abstract

هدف از انجام این پژوهش تبین نقش سرمایه اجتماعی در مدیریت توسعه پایدار (از خودبیگانگی، ساختار مدیریتی، هماهنگی پویا) در شهر تهران (مطالعه موردی منطقه 8) می‌باشد. روش مطالعه توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی، و شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای بوده است. تعداد نمونه براساس فرمول کوکران 384 نفر حاصل شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق‌ساخته است که براساس نظر متخصصان اصلاح و اعتبار یابی شد. برای سنجش فرضیه‌ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که میان سرمایه اجتماعی و میزان از خودبیگانگی که یکی از مؤلفه‌های توسعه پایدار است رابطه معناداری (768.) وجود دارد، و همچنین میان دیگر مؤلفه‌های توسعه پایدار از جمله ساختار مدیریتی (842a.) همبستگی و هماهنگی پویا (652a.) همبستگی وجود دارد.