تأثیرفناوری های هوشمندسازی مدارس برخلاقیت دانش آموزان

Abstract

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر فناوری های هوشمندسازی مدارس (مدارس هوشمند) بر خلاقیت دانش آموزان بود.<br /> روش: روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه آزمایشی با استفاده از روش پیش آزمون-پس آزمون دو گروهی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر تهران بودند. بر اساس شرایط و طرح انتخاب شده در این پژوهش و همچنین امکانات اجرایی تعداد 50 نفر از دانش آموزان با روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای به­عنوان افراد نمونه انتخاب شدند. معیارهای ورود افراد نمونه به پژوهش عبارت بودند از : 1-رضایت والدین. 2- تجانس فرهنگی کودکان ار لحاظ نوع آموزش­های قبلی 3- عدم وجود سابقه طلاق و جدایی در خانواد آن­ها 4- عدم ابتلا به اختلالات یادگیری و ... . لازم به ذکر است که دانش آموزان در دو گروه به مدت یک ترم (یک گروه روش سنتی و دیگر گروه در مدارس هوشمند) آموزش دیده بودند. ابزار اندازه گیری آزمون خلاقیت تورنس بود که خلاقیت را در 4 بعد، سیالی، انعطاف پذیری، ابتکار و بسط اندازه گیری می کند. روایی و پایایی آزمون هم در پژوهش های پیشین و هم در این پژوهش مورد تایید قرار گرفت.<br /> یافته­ ها: نتایج نشان داد که هوشمند سازی مدارس بر خلاقیت دانش آموزان تأثیر مثبت و معناداری داشته است و بین نمرات خلاقیت دانش آموزان با احتساب متغیرهای کنترل و و تعدیل نمرات پیش آزمون در دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد.<br /> نتیجه­ گیری: لازم است برنامه ای جامع برای ورود فناوری اطلاعات به مدارس و هوشمندسازی آن­ها در راستای ارتقا خلاقیت دانش آموزان تدوین و ارائه شود.