دور و عمق مناسب آبیاری در مرحله رشد رویشی خرمای رقم برحی

Abstract

برنامه‌ریزی آبیاری گیاهان زراعی و باغی به‌منظور استفاده بهینه از منابع آب در بخش کشاورزی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد. این پژوهش با هدف تدقیق دور و عمق آبیاری در مرحله رشد رویشی خرمای رقم برحی به مدت دو سال در پژوهشکده خرما و میوه‌های گرمسیری انجام شد. تیمارهای دور آبیاری در سه سطح آبیاری پس از 50، 75 و 100 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A و تیمارهای عمق آبیاری در چهار سطح آبیاری به میزان 60، 80، 100 و 120 درصد تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A بودند. نتایج نشان داد که تأثیر دور آبیاری، عمق آبیاری و اثرات متقابل آن‌ها بر درصد سبز ماندن و صفات رویشی گیاه معنی‌دار بود. کمترین مقدار سبز ماندن و صفات رویشی پاجوش در آبیاری پس از 100 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشت و به میزان 60 درصد تبخیر تجمعی از تشت تبخیر وجود داشت. درصد سبز ماندن و مقدار صفات رویشی پاجوش نشان داد که انجام آبیاری با 3/1716 و 3/2702 مترمکعب در هکتار در سال‌های اول و دوم (پس از 75 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر با عمق آبیاری معادل 80 درصد تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A) برنامه آبیاری مناسبی برای پاجوش‌های خرمای رقم برحی بود.