تأثیر روش آبیاری و تنش خشکی بر عملکرد و اجزاء عملکرد سیب‌زمینی (مطالعه موردی: بافت کرمان)
چکیده
گیاه سیب‌زمینی از گیاهان با اهمیت و پرمصرف می‌باشد. همچنین، موقعیت جغرافیایی بیشتر مناطق ایران به‌صورت خشک و نیمه‌خشک است. برای نشان دادن اثر روش آبیاری و تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی مطالعه ای در شهرستان بافت استان کرمان در کشور ایران در سال ۱۳۹۳ اجرا شد. در این مطالعه I1 (آبیاری شیاری) و I2 (آبیاری تیپ) به‌عنوان فاکتور اصلی و سه سطح تنش خشکی S1 (تأمین ۱۰۰ درصد نیاز آبی)، S2 (تأمین ۷۵ درصد نیاز آبی) و S3 (تأمین ۵۰ درصد نیاز آبی) به‌عنوان فاکتور فرعی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد تیمار روش آبیاری تیپ (I2) نسبت به آبیاری شیاری (I1) عملکرد بیشتری داشت. در تیمارهای اعمال تنش بیشترین عملکرد غده از تیمار بدون تنش (S1) به میزان ۸/۲۰ تن در هکتار به دست آمد که نسبت به تیمار S2 و S3 به ترتیب با میانگین عملکرد ۲/۱۵ و ۹/۷ تن در هکتار عملکرد بهتری بود.
کلید واژگان
روش آبیاریتنش خشکی
سیب‌زمینی
عملکرد
شهرستان بافت
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2016-02-201394-12-01
ناشر
انجمن آبیاری و زهکشی ایرانسازمان پدید آورنده
دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجنداستادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجند
استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجند
استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان
شاپا
2476-45312676-4369
