اثر بتاگلوکان مخمر بر میزان آلبومین، گلوبولین، اوره و پروتئین تام پلاسمای جوجه‌های گوشتی

Abstract

بتاگلوکان‌های حاصل از دیواره سلولی مخمر به عنوان جایگزین‌هایی برای آنتی‌بیوتیک‌ها می‌باشند زیرا، نشان داده شده که آنها عملکرد رشد را بهبود می‌دهند و سیستم ایمنی پرندگان نابالغ را تحریک می‌کنند. در این مطالعه تأثیر سطوح مختلف بتاگلوکان مخمر بر برخی فراسنجه­های خونی جوجه­های گوشتی ارزیابی شد. 144 قطعه جوجه یک‌روزه نژاد رأس 308 شامل 72 قطعه جوجه نر و 72 قطعه جوجه ماده در پن‌های جداگانه تحت شرایط کاملاً­ یکسان از نظر محیط پرورشی و تغذیه­ای در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی (فاکتور نخست: سطوح بتاگلوکان شامل صفر، 04/0 و 08/0 درصد جیره غذایی پایه و فاکتور دوم: جنس: نر و ماده) با سه تکرار تقسیم‌بندی و اجرا گردید. در روز 34 از هر تکرار دو نمونه خون اخذ گردید و سطح پلاسمایی آلبومین، گلوبولین، پروتئین تام و اوره اندازه­گیری شد. آنالیز آماری نتایج بدست آمده نشان داد که فاکتور بتاگلوکان مخمر اثر معنی­داری بر آلبومین، گلوبولین، اوره و پروتئین تام پلاسمای خون نداشت. ولی اثر جنس بر آلبومین و پروتئین تام پلاسما معنی­دار بود (05/0>p)، به طوری‌که میزان آلبومین و پروتئین تام پلاسمای جوجه‌های ماده به صورت معنی‌داری بیشتر از جوجه‌های نر بود. اثر متقابل دو فاکتور نیز معنی­دار نبود. بنابراین، در مجموع می­توان چنین نتیجه‌گیری کرد که بتاگلوکان مخمر در سطوح یاد شده فاقد اثر معنی­دار بر فراسنجه­های مورد مطالعه است.