تأثیر مکمل سلنیوم آلی و معدنی بر سطح سرمی هورمون‌های تیروئیدی در اسب های دوخون

Abstract

هدف از انجام این تحقیق بررسی مقایسه اثر استفاده از سلنیوم معدنی و آلی بر غلظت سرمی هورمون های تیروئیدی در اسب های دوخون میباشد. در این مطالعه 10 رأس اسب دوخون که تقریباً هم‌سن میباشند، انتخاب و بر اساس سن (4 و 5 ساله) به دو گروه 5 رأسی تقسیم ‌شدند. اسب ها سلنیوم آلی و معدنی را در یک دوره 12 روزه بصورت خوراکی و مخلوط با خوراک روزانه دریافت کردند. اسب های گروه تیمار اول علاوه بر جیره عادی، مکمل حاوی سلنیوم معدنی (NaSeO3) به میزان 1 میلیگرم به همراه کنسانتره روزانه دریافت کردند، گروه دوم علاوه بر جیره عادی، مکمل آلی سلنیوم یا مخمر سلنیوم به میزان 1 میلیگرم در یک دوره مشابه دریافت نمودند.از اسب‌های هر گروه در روزهای صفر و در روزهای 3، 6 و 12بعد از تجویز مکمل، با استفاده از ونوجکت از ورید وداج خونگیری به عمل آمد و نمونه‌ها بلافاصله به آزمایشگاه منتقل ‌گردیدند. میزان هورمون‌های تیروئیدی سرم (تیروکسین و تری یدوتیرونین) توسط کیت تجاری و دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه‌گیری شد. همچنین غلظت سرمی سلنیوم با روش جذب اتمی اندازه گیری شد. بعد از تجویز سلنیوم آلی و معدنی، سطح سرمی هورمون T3افزایش آماری معنی داری نسبت به زمان صفر در هر دو گروه داشت(05 /0 P <)، در حالیکه با کاهش سطح هورمون T4 همراه بود. بر اساس نتایج حاصله، تجویز مقادیر محدودی از سلنیوم می‌تواند سبب بالا رفتن سطح شکل فعال هورمون‌های تیروئیدی شود که افزایش این هورمون‌ها می‌تواند روی کارآیی اسب تاثیر مثبت داشته باشد.