بررسی رابطة بین شاخص راهبری شرکتی و بازده سهامداران شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

Abstract

پیچیدگی‌های مربوط به تضاد منافع مدیران ومالکان از یک سو و اهمیت آثار عملکرد شرکت بر سایر گروه‌های ذینفع از دیگر سو، دیر زمانی است که توجه همگان را به خود جلب کرده است و یافتن الگویی مناسب مشغله جدی بسیاری از افراد شده است. صاحب‌نظران امروزه بهترین راه حل این مشکل را در بهبود راهبری شرکت‌ها می‌دانند. هدف این تحقیق رتبه‌بندی شرکت‌ها از نظر راهبری شرکتی و بررسی اثر آن بر بازده سهامداران می‌باشد. در این پژوهش رتبة شرکت‌های عضو نمونه با استفاده از پرسشنامه‌ای جامع حاوی 25 معیار از معیارهای راهبری شرکتی، اندازه‌گیری شده است. این معیارها برگرفته از مفاد آیین نامة نظام راهبری شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و در سه طبقه شفافیت اطلاعاتی، ساختار هیئت مدیره و ساختار مالکیت می‌باشد. بدین منظور اطلاعات سال 1388 مربوط به 90 شرکت مورد بررسی قرار گرفت و با استفاده از روش رگرسیون، فرضیة پژوهش آزمون گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن است با وجود آنکه شرکت‌های عضو نمونه بطور متوسط 61% از معیارهای موجود در آیین نامه راهبری شرکتی ایران را رعایت کرده‌اند ولی هیچگونه رابطه معناداری بین شاخص راهبری شرکتی و بازده سهامداران وجود ندارد.