بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس‌های جدا شده از نمونه-های بالینی بیماران بستری در بیمارستان‌های آموزشی شهر اهواز در برابر آنتی بیوتیک‌های متی سیلین، وانکومایسین، لینزولید و ماکرولیدها در 1392

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> استاف اورئوس یکی از مهم­ترین باکتری­های بیماریزای انسان می­باشد که با توجه به روند رو به رشد مقاومت در این باکتری بر علیه آنتی­بیوتیک­های پنی­سیلین، اگزاسیلین، ونکومایسین، ماکرولیدها و لینزولید، لزوم بررسی میزان مقاومت ایزوله­های جدا شده از نمونه­های بالینی در بیماران بستری در بیمارستان­های امام و گلستان شهر اهواز را امری ضروری احساس نمودیم. <strong>روش بررسی:</strong> در این بررسی از 325 ایزوله مشکوک به استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه­های بالینی، پس از انجام تست­های تشخیصی نظیر مانیتول سالت آگار، دی­ان آز آگار، کواگولاز و کاتالاز، 200 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی گردید. ایزوله­های تأیید شده با استفاده از دیسک­های آنتی­بیوگرام اگزاسیلین، وانکومایسین، اریترومایسین، آزیترومایسین و لینزولید، از طریق روش دیسک دیفیوژن و بر اساس استانداردهای CLSI مورد بررسی قرار گرفتند. <strong>یافته­ها:</strong> تمامی ایزوله­ها به آنتی­بیوتیک­های لینزولید و وانکومایسین حساس بودند. میزان مقاومت به آنتی­بیوتیک­های متی­سیلین، آزیترومایسین واریترومایسین به ترتیب: 50%، 5/61% و 59% گزارش گردید. تعداد ایزوله­های استاف اورئوس که به­طور هم­زمان به سه آنتی­بیوتیک متی­سیلین، آزیترومایسین و اریترومایسین مقاوم بودند 50 (25%) مورد بودند. <strong>نتیجه­گیری:</strong> میزان مقاومت به آنتی­بیوتیک متی­سیلین نسبت به سال­های قبل روند افزایشی از خود نشان داده است که قابل تأمل می­باشد. اما مقاومتی در برابر وانکومایسین و لینزولید مشاهده نگردید.