اثربخشی مشاورۀ گروهی شناختی-رفتاری بر خودپنداره و افسردگی زنان مبتلا به سرطان سینه

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> علاوه بر اثرات جسمی درمان­های سرطان، افراد با پاره­ای از مشکلات دیگر مثل عواقب روان­شناختی، نگرانی دائمی در مورد عود سرطان و کژکاری جنسی مواجه می­شوند، لذا پژوهش حاضر با هدف تأثیر مشاورۀ گروهی شناختی_رفتاری بر خودپنداره و افسردگی زنان مبتلا به سرطان سینه صورت گرفت. <strong>روش بررسی</strong>: جامعۀ آماری این پژوهش زنان مبتلا به سرطان سینه شهر شیراز در سال 1392 بودند. روش نمونه­گیری در دسترس و حجم نمونه شامل 30 نفر بود. اعضا به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار داده شدند. طرح تحقیق به صورت پیش­آزمون­_­پس­آزمون و آزمون پی­گیری یک ماهه با دو گروه آزمایش و کنترل و ابزار مورد استفاده پرسش­نامۀ خودپندارۀ راجرز و افسردگی بک بود. مشاورۀ گروهی به مدت ده جلسه برای گروه آزمایش برگزار شد. سپس از هر دو گروه پس­آزمون و بعد از گذشت یک ماه از دو گروه آزمون پی­گیری گرفته شد. <strong>یافته­ها:</strong> با کنترل پیش­آزمون بین زنان مبتلا به سرطان سینه گروه آزمایش و گروه گواه از لحاظ خودپنداره و افسردگی تفاوت معناداری مشاهده می­شود. این نتایج تا مرحلۀ پی­گیری حفظ شد. <strong>نتیجه­گیری:</strong> مشاورۀ گروهی شناختی­_­رفتاری با دارا بودن آموزش­هایی چون به چالش­گیری افکار غیر منطقی و جایگزینی آنها با افکار منطقی موجب بهبود خودپنداره و کاهش افسردگی زنان مبتلا به سرطان سینه می­شود.