بررسی کلینیکوپاتولوژی لنفوم های اولیه ی دستگاه عصبی مرکزی در افراد مراجعه کننده به مراکز بیمارستانی دانشگاه شهید صدوقی یزد از سال 1389 تا انتهای سال 1394

Abstract

زمینه و هدف: لنفوم اولیه ی سیستم عصبی مرکزی نوعی لنفوم غیرهوچکین مهاجم نادر و اکسترانودال است که معمولا مغز، نخاع ، مننژ و یا چشم را درگیر می کند. در این مطالعه ما به بررسی کلینیکوپاتولوژی این بیماری و میزان بقا در بیماران شهر یزد پرداخته ایم. <strong>روش بررسی:</strong> کلیه نمونه های مربوط به لنفوم های سیستم عصبی مرکزی از ابتدای سال های 1389 تا پایان 1394 از گروه پاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی یزد استخراج و وارد چک لیست از قبل تهیه شده گردید. میزان بقا با مراجعه به مطب پزشکان انکولوژیست و نیز تماس تلفنی با بیمار مورد بررسی قرار گرفت. <strong>یافته ها:</strong> این مطالعه بر روی 15 بیمار با لنفوم اولیه سیستم عصبی مرکزی انجام شد از این تعداد 7 نفر (7/46 %) مرد و 8 نفر (3/53%) زن بودند. بیشتر بیماران با نقایص حرکتی (3/33%)، علایم افزایش فشار داخل مغز (7/26%) و تشنج (20%) مراجعه کرده بودند. در تمامی موارد از نوع لنفوم منتشر سلول B و 3/13% از نوع درجه بالا بود. در بیشتر موارد (80%) ضایعه در یکی از نیمکره های مغزی بود. بیشترین فراوانی مربوط به لوب تمپورال و پریتال بود. <strong>نتیجه ­گیری:</strong> لنفوم اولیه ی سیستم عصبی مرکزی نوعی لنفوم غیرهوچکین مهاجم نادر و اکسترانودال هست. وضعیت کلینیکوپاتولوژی این بیماری در مطالعه ی ما، تنها با تفاوت های اندک، مشابه با سایر مطالعات بود. میانگین بقا در بیماران بدون نقص ایمنی، اختلاف معناداری با بیماران مبتلا به نقص ایمنی نداشت.