ماهیت حقوقی قرارداد تعهد پذیره نویسی در بازار سرمایه

Abstract

مطابق تعریف ماده 1 قانون بازار اوراق بهادار، تعهد پذیره‌نویسی تعهد شخص ثالث برای خرید اوراق بهاداری است که ظرف مهلت پذیره‌نویسی به فروش نرسیده باشد. با انعقاد قرارداد تعهد پذیره‌نویسی ناشر قصد انتقال ریسک‌های مختلف موجود در جریان پذیره‌نویسی به یک حمایت‌کننده قابل‌اطمینان را دارد. بدین ترتیب قرارداد تعهد پذیره‌نویسی نقش بیمه تأمین مالی در عرضه انواع اوراق بهادار را ایفاء می‏کند. با توجه به روش­های موجود در بازار سرمایه کشورهای مختلف جهت انعقاد قرارداد تعهد پذیره‌نویسی، این قرارداد می­تواند ماهیت حقوقی متفاوتی داشته باشد. درروش معمول در بازارهای سرمایه منتخب نظیر آمریکا، متعهد پذیره­نویس اقدام به تملک اوراق بهادار می­کند؛ ولی درروش معمول بازار سرمایه ایران با انعقاد قرارداد تعهد پذیره‌نویسی مالکیت اوراق بهادار به متعهد پذیره‌نویس منتقل نمی­شود، بلکه با انعقاد قرارداد، ناشر حق الزام متعهد پذیره‌نویس به انعقاد قرارداد ثانویه را به دست می­آورد، با توجه به التزام موجود در این قرارداد قصد طرفین در قالب عقد جایز نمی­تواند قرار گیرد و این نوع تعهد پذیره‌نویسی را باید نوعی قرارداد مقدماتی دانست که برخلاف روش جاری در بازار سرمایه کشورهای منتخب، صرفاً رابطه شخصی و عهدی بین طرفین ایجاد کرده و نقل‌وانتقال مالکیتی در آن صورت نمی­پذیرد.<br /> <br /> <strong> </strong>