مقایسه آمیختگی فکر-عمل و کنترل توجه در بیماران مبتلا به اختلالات وسواسی-جبری و افسردگی

Abstract

<strong>هدف</strong>: از پژوهش حاضر مقایسه آمیختگی فکر- عمل و کنترل توجه در افراد مبتلا به اختلال وسواسی-جبری و افسردگی بود. <strong>روش:</strong> پژوهش از نوع پس رویدادی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به اختلال وسواسی-جبری و افسردگی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های روان‌پزشکی و درمانگاه‌های تخصصی اعصاب و روان شهر شیراز بودند که از طرف متخصصین تشخیص اختلال وسواسی-جبری یا افسردگی اساسی دریافت کردند. نمونه مورد مطالعه شامل 30 بیمار مبتلا به اختلال وسواسی-جبری و 30 بیمار مبتلا به افسردگی اساسی بود که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. از ابزا‌رهای مقیاس تجدیدنظر شده آمیختگی فکر- عمل و مقیاس کنترل توجه برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. داده‌ها از طریق تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. <strong>یافته­ها: </strong>یافته‌ها‌ی پژوهش نشان داد که آمیختگی فکر-عمل اخلاقی در افراد مبتلا به افسردگی و آمیختگی فکر-عمل احتمال برای دیگران و خود در افراد مبتلا به اختلال وسواسی- جبری بیشتر بود. بعلاوه، بین گروه‌های وسواسی-جبری و افسردگی از لحاظ کنترل توجه و ابعاد آن تفاوت معنی‌داری وجود نداشت؛ از سوی دیگر با توجه به میانگین‌ها هر دو گروه کنترل توجه کمی داشتند.<strong> نتیجه‌گیری:</strong> نتایج این پژوهش اهمیت نقش آمیختگی فکر- عمل و کنترل توجه در شکل‌گیری و گسترش اختلالات وسواسی- جبری و افسردگی را نشان می‌دهند.