الگوی پلاسمیدی و مقاومت نسبت به داروهای ضد میکروبی در سالمونلاهای جدا شده از طیور

Abstract

مصرف بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌های مختلف در صنعت طیور منجر به حذف سالمونلاهای حساس و ابقای انواع مقاوم این باکتری (حاوی پلاسمید R) در دستگاه گوارش طیور می‌شود. با مصرف گوشت و تخم طیور احتمال انتقال عوامل مقاومت به باکتری‌های مقیم روده انسان وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین الگوی مقاومت نسبت به داروهای ضدمیکروبی و پروفایل پلاسمیدی در سالمونلا-های جداشده از طیور صنعتی در استان آذربایجان غربی می‌باشد. در تحقیق حاضر ٢۵ جدایه‌ی سالمونلا از محتویات روده‌ی لاشه‌های طیور مشکوک به سالمونلوز از سطح مرغداری‌های استان آذربایجان‌غربی جداسازی گردید. همه‌ی جدایه‌های سالمونلا با تکثیر ژن invA مورد تائید قرار گرفتند. جدایه‌های سالمونلا‌ از نظر حساسیت به 10 آنتی‌بیوتیک‌ رایج در صنعت طیور به روش انتشار دیسک مورد بررسی قرار گرفتند .پلاسمید جدایه‌ها با روش لیز قلیایی استخراج شد و ارتباط بین الگوی مقاومت نسبت به داروهای ضدمیکروبی و الگوی پلاسمیدی بررسی گردید. بیشترین و کمترین مقاومت در میان 25 جدایه به ترتیب مربوط به آنتی‌بیوتیک‌های تیامولین (21 مورد) و نالیدیکسیک اسید (3 مورد) بود. همچنین ١٩ جدایه دارای یک پلاسمید با اندازه تقریبی 22-20 کیلوباز بودند. درحالیکه ٤ جدایه علاوه بر پلاسمید ذکر شده، پلاسمیدهای دیگری در اندازه‌های5/3 کیلو ‌باز و ٢ کیلو ‌باز داشتند. 2 جدایه از مجموع جدایه‌ها نیز فاقد پلاسمید بودند. جدایه‌های حاوی دو قطعه پلاسمیدی در مقایسه با جدایه‌هایی که تنها یک پلاسمید داشتند در برابر تعداد بیشتری از آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم بودند. جدایه‌های فاقد پلاسمید نیز نسبت به جدایه‌های حاوی پلاسمید حساسیت بالایی را در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها نشان دادند. بیشتر سالمونلاهای حاوی پلاسمید جدا شده از طیور دارای مقاومت دارویی چندگانه بودند. می‌توان نتیجه‌گیری نمود که پلاسمیدهای مقاومت در سالمونلاهای جداشده از طیور وجود داشته و بعلت مصرف بالای فراورده‌های غذایی با منشا طیور، احتمال انتقال مقاومت‌ دارویی به انسان مورد انتظار است.