تحلیل مؤلفه‌های خط‌مشی تحول علوم انسانی با استفاده از رویکرد تحلیل اهمیت-عملکرد

Abstract

در طول سالیان بعد از انقلاب، برای تحقق خط‌مشی تحول علوم انسانی، برنامه‌ها و اقداماتی برنامه‌ریزی و اجرا گردید. ازاین‌رو بعد از گذشت چند سال از اجرای این برنامه‌های عمومی، ارزشیابی عملکرد آن‌ها در راستای ارائه بازخور و ایجاد بهبود در خط‌مشی تحول علوم انسانی ضروری می‌نمود. ازآنجاکه کنکاش پیرامون پژوهش‌های صورت گرفته در باب ارزشیابی این برنامه‌ها نشان داد که این حوزه از فقر پژوهشی رنج می‌برد، لذا لازم بود در ابتدا با غور در سیاست‌های کلی نظام و بیانات رهبر انقلاب، با تمسک به روش تحلیل مضمونی، مؤلفه‌های تحول علوم انسانی استخراج گردند. سپس این مؤلفه‌ها در چارچوب تحلیل اهمیت-عملکرد مورد بررسی قرار گرفت تا بتوان ارزشیابی عملکردی از خط‌مشی تحول علوم انسانی به دست آورد. نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن است که اولاً علی‌رغم تأکید جدی و مکرر سیاست‌های کلی نظام بر تحول علوم انسانی، متأسفانه این خط‌مشی تاکنون اولویت جدی دستور کار خط‌مشی گذاران مربوطه نبوده است. ثانیاً مبتنی بر تحلیل اهمیت عملکرد، اولویت کنونی خط‌مشی تحول علوم انسانی، تمرکز بر روی مؤلفه‌هایی چون «ابتناء نظریات علوم انسانی بر مبانی اسلامی»، «جذب افراد مستعد و باانگیزه به علوم انسانی»، «آموزش علوم اسلامی موردنیاز به دانشجویان علوم انسانی»، «تبیین اهمیت علوم انسانی برای مسئولین»، «همسازی علوم انسانی با فرهنگ ملی و اسلامی»، «تدوین تعداد کافی کتاب‌های درسی در حوزه علوم انسانی اسلامی» و «تقویت اعتمادبه‌نفس ملی» هست. مقایسه این مؤلفه‌ها با نقاط تمرکز برنامه‌های کنونی خط‌مشی تحول علوم انسانی، حاکی از تمرکز سیاستی بر نقاط غیر اولویت‌دار است