فریب موشک‌‌ کروز ضدکشتی با استفاده از شناور سطحی بدون‌سرنشین مجهز به جمر راداری

Abstract

در این مقاله به ارایه مطالعات طراحی و شبیه‌سازی عملکرد سیستم جمر راداری مبتنی بر DRFM در یک شناور سطحی بدون‌سرنشین که به‌عنوان دکوی فعال راداری برای محافظت ناو خودی در برابر موشک کروز ضدکشتی دارای سیکر رادیویی عمل می‌کند، پرداخته ‌شده‌است. در این ساختار عملیاتی، فرض بر آن شد که برخی از مشخصات مهم سیگنالی تهدید، توسط سیستم‌های ESM ناو به‌موقع استخراج و از طریق لینک مخابراتی در اختیار جمر راداری در شناور بدون‌سرنشین قرار ‌گیرد. جمر راداری با ضبط و تغییر سیگنال‌های دریافتی از سیکر به‌همراه مانورهای شناور سطحی بدون‌سرنشین که به‌صورت از پیش‌برنامه‌ریزی شده و یا کنترل از راه دور انجام می‌شود، موشک را از اصابت به ناو خودی منحرف سازد. جدا کردن محل جمر از پلت‌فرم مورد حفاظت (ناو خودی) و نصب آن در یک شناور سطحی می‌تواند به اثربخشی بهتر عملیات فریب و کاهش ریسک اصابت موشک به ناو خودی از طریق انحراف موثرتر و فریب زاویه‌ای موشک نیز بیانجامد به‌نحوی که ناو خودی را بتوان از زاویه دید سیکر موشک‌ خارج نمود. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که با درنظر داشتن محدودیت‌های حجمی، وزنی، توانایی مانور و دریامانی شناور سطحی بدون‌سرنشین، تجهیز آن به جمر راداری برای فریب انواعی از موشک‌های‌ کروز ضدکشتی مجهز به سیکر‌ رادیویی، می‌تواند اثربخش باشد.