بررسی آراء مستشرقان درباره‌ روش داستان‌پردازی در قرآن

Abstract

داستان‌های قرآن و نوع بیان آنها موجب شده است تا مستشرقان به مطالعه آنها روی بیاورند و به زعم خود آن را به لحاظ ادبی یا ساختاری دارای اشکال بدانند. عدم رعایت تسلسل زمانی، تکراری بودن قصه‌ها و حذف جزئیات داستان‌ها از جمله ایراداتی است که آنها عنوان کرده‌اند و آنجا که قرآن در بیان داستان‌های پیامبران ابتدا نکته برجسته قصه را به جهت هدف تربیتی خود بیان کرده است یا داستان پیامبر را به دلیل اقتضای زمان یا هدف هدایتی خود در سوره‌های مختلف به شکل‌های گوناگون و با عبارت‌های مختلف بیان کرده است یا برای رعایت اقتضای مخاطب و در راستای سیر تدریجی تربیتی خود جزئیات داستان را بیان نکرده است، سبب گشته تا مستشرقانی همچون وات و دیگران دست به قلم شده و در قالب مقالات و کتاب به ایراد اشکال روی بیاورند. در این نوشتار با اشاره به نظریه‌های مستشرقان، دلیل این گونه قصه‌پردازی قرآن و متقن بودن آن بیان و به ایرادات پاسخ داده شده است.