نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشیکر, چندرfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T02:11:48Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T02:11:48Z
dc.date.available1399-07-09T02:11:48Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T02:11:48Z
dc.date.issued2010-08-23en_US
dc.date.issued1389-06-01fa_IR
dc.date.submitted2010-10-30en_US
dc.date.submitted1389-08-08fa_IR
dc.identifier.citationشیکر, چندر. (1389). مولانا‌شناسی در هند. پژوهشنامه ادب حماسی, 6(9), 290-301.fa_IR
dc.identifier.issn2322-5793
dc.identifier.urihttps://jpnfa.riau.ac.ir/article_569.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/214615
dc.description.abstractمثنوی مولانا، بدون شک یکی از شاه‌کارهای جهان ادب بشمار می‌رود که در میان ملّت‌های مختلف مقبولیتی ویژه یافته است. از جمله کشورهایی که همواره به مثنوی از ابعاد مختلف پرداخته‌اند، هندوستان است که فرهنگ و ادب پارسی، در این کشور از مرتبتی ویژه برخوردار است. مثنوی معنوی در طول سالیان گذشته، در هند بارها بچاپ رسیده و مورد شرح قرار گرفته است. این کار توسط دانش‌مندانی بزرگ و ادیبانی گران‌قدر هم‌چون عبداللطیف گجراتی، سیدعبدالفتاح الحسینی، افضل الله آبادی و... انجام یافته است. در این پژوهش، نگارنده سعی نموده تا نمایی از این شرح را ارائه داده و گوشه‌ای  از جریان مولانا‌شناسی در هند را معرفی کند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهنfa_IR
dc.publisherRudehen Islamic Azad Universityen_US
dc.relation.ispartofپژوهشنامه ادب حماسیfa_IR
dc.relation.ispartofThe Journal of Epicliteratureen_US
dc.subjectمولانا‌شناسی ـ هند ـ مثنویfa_IR
dc.titleمولانا‌شناسی در هندfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد و رئیس سابق گروه زبان و ادبیات فارسی دانش‌گاه دهلی، هند.fa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue9
dc.citation.spage290
dc.citation.epage301


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد