تجزیه و تحلیل روابط ایران با بیگانگان در دوران کیانیان بر پایه شاهنامه فردوسی
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
تجزیه و تحلیل روابط ایران با بیگانگان در دوران کیانیان بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی
الهام حسین خانی*
دانشجوی دکتری گروه روابط بین‌الملل، واحد اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
سیدجواد امام‌جمعه زاده**
دانشیارِ گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران (نویسنده مسؤول).
تاریخ دریافت: 12/6/1396
تاریخ پذیرش: 28/9/1396
چکیده
ایران سرزمینی کهن است که آغاز آن به دوران پیشاتاریخی باز می‌گردد. این آغاز پیدایش، در اساطیر ضبط شده و از راهِ متن شاهنامه، انتقال یافته است. شکل گرفتن یک سرزمین، در چارچوب کشوری با وجود یک پادشاهی، به ناچار منجر به رابطه با مردمان سرزمین‌های همسایه و پادشاهان آن‌ها، به عنوان بیگانگان، می‌شود. این روابط، در دو گونۀ جنگ و صلح و زیرمجموعه‌های آن‌ها شکل گرفته و موجب غیریت‌بخشی به سرزمین و منافع خودی در قبال بیگانگانِ غیر می‌شود. بر این پایه، نویسنده در این مقاله میکوشد تا استواری سیاست شهریاری در برابر بیگانگان را بر پایۀ دال‌های برآمده از گفتمان سیاسی ایران‌شهری نشان داده و فرآیند تجربی این روابط میان ایران با بیگانگان را با واکای آن در دورۀ کیانیان (کی‌قباد، کی‌کاووس و کی‌خسرو)، بر اساس بخش حماسی شاهنامه، توصیف کند. روش انجام این مقاله، تحلیل گفتمان است و به عنوان نتیجۀ کلی، پیامد تمامی این روابط، پیدایی و نگه‌داشت کشوری به نام ایران، مرزبندی آن با بیگانگانِ غیر و امنیت آن، بر پایۀ اصل بقا است.
* . ehoseinkhani@yahoo.com
** . javademam@yahoo.com
کلید واژگان
کلیدواژه‌ها: جنگصلح
کیانیان
ایران‌شهر
بیگانگان
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2020-02-201398-12-01
ناشر
دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهنRudehen Islamic Azad University
سازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری گروه روابط بین‌الملل، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، اصفهاندانشیارِ گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان و عضو هیئت علمی نیمه‌وقت گروه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی ایران، اصفهان.
