بررسی ویژگی های نثر روزنامه نگاری دربار قاجار
(ندگان)پدیدآور
غلامی, علی
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
به دنبال ورود صنعت چاپ به کشور و انتشار نخستین روزنامه های ایرانی توسط دربار قاجار و رشد و تحول آن ، نوع ادبی تازهای به نثر فارسی راه یافت که نوع روزنامه نگاری نام داشت. از آنجا که در این زمان، هنوز زبان روزنامهنگاری در کشور جا نیفتاده بود، از شیوة متکلف منشیانه، یعنی همان شیوة نگارش رایج مکاتبات درباری برای نوشتن مقالههای روزنامه استفاده شد. این زبان دشوار نه مورد فهم و پسند عامة مردم بود و نه دردها، شکایتها و خواستههای ایشان را منعکس میکرد. از این رو با استقبال مردمی روبهرو نشد و با پیروزی انقلاب مشروطه و خارج شدن روزنامهنگاری از انحصار مطلق دربار، این شیوة متکلف زوال یافت. این نوشتار با نشان دادن تصویری از فضای روزنامهنگاری دربار قاجار، به معرفی ویژگیهای نثر روزنامهای دربار پرداخته و دلایل افول آن را بیان داشته است.
کلید واژگان
نثر منشیانهنثر روزنامهنگاری
شیوة نگارش دربار
شماره نشریه
7تاریخ نشر
2009-02-191387-12-01
ناشر
دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهنRudehen Islamic Azad University



