مقایسه ویژگی های مخزنی و شبکه منفذی افق های آهکی و دولومیتی؛ مطالعه موردی: مخازن گازی کنگان و دالان در میدان پارس جنوبی

Abstract

میدان گازی پارس جنوبی، که میزبان بزرگ‏ترین ذخایر گازی جهان است، روی خط مرزی مشترک ایران-قطر در آب‏های خلیج فارس واقع شده است. سنگ مخزن اصلی این میدان بخش فوقانی سازند دالان (دالان بالایی) و سازند کنگان با سن پرموتریاس است. لیتولوژی عمده این توالی کربناته و متشکل از سنگ آهک و دولومیت می‌باشد. دولومیتی شدن یکی از مهم‏ترین پدیده‌های دیاژنزی است که بر توالی فوق تاثیر گذاشته و باعث تغییر مشخصه‏های مخزنی و شبکه منفذی شده است. در این مطالعه برخی مشخصه‏های مخزنی و شبکه منفذی مانند تخلخل، تراوایی، اندازه منافذ و اندازه گلوگاه‌های منافذ برای واحدهای آهکی و دولومیتی توالی کنگان و دالان بالایی در میدان گازی پارس جنوبی بررسی و مقایسه شده‏اند. نتایج نشان می‌دهند که در واحدهای دولومیتی، علی‌رغم تخلخل کم‏تر و منافذ کوچک‌تر، به‌دلیل اینکه گلوگاه‌های منافذ بزرگ‌تر هستند و به عبارتی منافذ به‌وسیله گلوگاه‌های بزرگ‌تری بهم مرتبط هستند، تراوایی بیشتر بوده و از کیفیت مخزنی بالاتری در مقایسه با واحدهای آهکی برخوردار هستند.