تحولات نماد الوهی فرشته با الهام از نقش فروهر و بُن مایه سیمرغ
چکیده
در هنر ایرانی، همواره حضوری از نیروی مافوق طبیعی در قالب تصاویر طبیعی رخ می‌نماید و همواره جهان خاکی آدمیان را با ماوراء آن پیوند داده است. این هدف جز با تعمق بر دو کهن الگوی فروهر و سیمرغ در به ظهور رسانیدن نماد فرشته محقق نخواهد شد. در این تحلیل، سعی بر آن است، تا با گردآوریهای اسنادی و کتابخانه ای به تحلیل و توصیف موضوع اقدام نموده و در ادامه به ریشه‌یابی نقش فرشته در کهن‌الگوی فروهر و سیمرغ پرداخته و با استناد به آیات و روایات مذهبی، به توجیه مناسبی در جهت شکل‌گیری فرم ظاهری فرشته به صورت انسان بالدار دست بیابیم. نگارندگان بر این باورند که نقش فرشته در هنرهای ایران، دارای رابطه معنادار بصری و معنوی محکمی با نقش فروهر و سیمرغ است؛ عناصر زنانه (تأنیث) در الگوی تصویری فرشته با بنیان‌های روانشناختی و زیربنای تاریخی در آمیخته و ریشه هایی بس عمیق در گوهر هنر و فرهنگ ایران دوانیده است.
کلید واژگان
بن مایه سیمرغعناصر زنانه (تأنیث)
نقش فروهر
نماد فرشته
هنر ایرانی.
شماره نشریه
13تاریخ نشر
2011-10-231390-08-01
ناشر
مرکز مطالعات و تحقیقات زنان دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
استادیار دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه یزدکارشناسی ارشد پژوهش هنر، دانشگاه تربیت مدرس
کارشناس موسیقی
شاپا
2538-31082538-3116
