شناخت و تحلیل عوامل مؤثر بر رکود اقتصاد دامداری در نواحی روستایی (مطالعه موردی: روستاهای پریدر و مهدویه- شهرستان ملایر)

Abstract

تولید در بخش دامداری تفاوت‌هایی با دیگر زمینه‌های تولیدی و تجاری دارد که موجب می‌شود تا این صنعت در برخی از نقاط روستاییِ دارای سابقه دیرینه دامداری و دامپروری، رو به رکود نهد. هدف از این تحقیق، بررسی عوامل مؤثر بر رکود دامداری در روستاهای مورد مطالعه است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل خانوارهای کشاورز ساکن روستاهای پریدر و مهدویه از توابع دهستان کمازان سفلی شهرستان ملایر است. حجم نمونه، دربرگیرندة کلیه خانوارهای کشاورز در دو روستای مورد مطالعه به روش نمونه‌گیری کلی است. روش‌شناسی تحقیق به صورت اکتشافی، با استفاده ترکیبی از تکنیک‌های پژوهش کیفی و کمی است. نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی بدین شرح‌اند: در میان عوامل فرهنگی، عامل آسیب‌پذیری شدید از بیماری‌های اجتماعی همانا عامل مهاجرت‌های روستا ـ شهری و خروج نیروی کار از روستا با ضریب 910/0 بوده است. در عوامل اقتصادی، عامل ضعف توان مالی روستاییان در خرید دام‌هایی که بازدهی اقتصادی بالاتری دارند، با ضریب 805/0؛ در عوامل مدیریتی، عامل محدودیت واگذاری اعتبارات و تسهیلات بانکی به روستاییان کم‌درآمد برای تأسیس واحد‌های جدید و امروزین دامداری در خارج از بافت کالبدی روستا با ضریب 892/0 بوده است. سرانجام در میان عوامل زیست‌محیطی می‌توان به عامل آسیب‌پذیری شدید دامداری سنتی از خشکسالی و کمبود علوفه با ضریب 9/0 اشاره کرد. عوامل یاد شده، بیشترین تأثیرگذاری را بر رکود اقتصاد دامداری داشته‌اند.