نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرضوانی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorصادقلو, طاهرهfa_IR
dc.contributor.authorسجاسی قیداری, حمداللهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T02:03:48Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T02:03:48Z
dc.date.available1399-07-09T02:03:48Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T02:03:48Z
dc.date.issued2011-07-23en_US
dc.date.issued1390-05-01fa_IR
dc.identifier.citationرضوانی, محمدرضا, صادقلو, طاهره, سجاسی قیداری, حمدالله. (1390). سنجش درجة روستاگرایی با استفاده از مدل تاپسیس فازی (مطالعة موردی: روستاهای دهستان مرکزی شهرستان خدابنده). پژوهشهای روستائی, 2(5), 1-31.fa_IR
dc.identifier.issn2008-7373
dc.identifier.issn2423-7787
dc.identifier.urihttps://jrur.ut.ac.ir/article_22748.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/211923
dc.description.abstractروستاگرایی مفهومی است مرتبط با پیوندهای شهر و روستا و تأثیرات متقابلی که این دو سکونتگاه انسانی در عرصة فضای جغرافیایی سرزمین بر هم دارند. رواج شیوة معیشت و زندگی شهری در مناطق روستایی، چهرة مناطق روستایی را دگرگون ساخته و ساختارهای اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی جدیدی را خلق کرده است. بر این اساس، کارکردهای روستایی نیز در مناطق روستایی متنوع و گسترده شده‌اند. بنابراین انجام تحلیل فضایی از درجة روستاگرایی یا روستایی بودن می‌تواند متولیان توسعه و برنامه‌ریزی روستایی را به تهیه و اجرای برنامه‌های متناسب با وضع موجود و پتانسیل‌ها هدایت کند. از سوی دیگر، درجة روستاگرایی منجر به تعمق بیشتر در راه‌های حفظ جامعة روستایی با شیوه و سبک معیشتی و فعالیتی بومی به عنوان میراث تمدن می‌گردد. تاکنون مطالعات متعددی در سطح جهانی در زمینة روستاگرایی انجام شده‌ که نتایج آنها می‌تواند پایه‌ای برای ارزیابی روستاگرایی در کشور باشد. هدف اصلی مقالة حاضر سنجش روستاگرایی است و برای انجام آن از رویکرد ترکیبی با روش‌شناسی توصیفی ـ تحلیلی استفاده گردید. در این راستا، پرسش‌نامه‌هایی با در نظر داشتن شاخص‌های روستاگرایی در سطح جهانی و انطباق آن با شرایط منطقه طراحی شد. پس از جمع‌آوری داده‌ها از 21 روستای دهستان حومة مرکزی شهرستان خدابنده، از مدل تاپسیس فازی برای سنجش درجة روستاگرایی استفاده گردید. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهند که روستاهای قانلی، چپقلو و داشلوجه به ترتیب با امتیازات 648/0 ، 608/0 و 577/0 درجة روستاگرایی بالایی دارند و در مقابل در روستاهای زواجر، لاچوان و دوتپه سفلی درجه روستاگرایی پایین‌تر است.fa_IR
dc.format.extent559
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherOwner & Primary Publisher: University of Tehran;en_US
dc.relation.ispartofپژوهشهای روستائیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Rural Researchen_US
dc.subjectتاپسیس فازیfa_IR
dc.subjectدرجة روستایی بودنfa_IR
dc.subjectروستاگراییfa_IR
dc.subjectشهرستان خدابنده.fa_IR
dc.titleسنجش درجة روستاگرایی با استفاده از مدل تاپسیس فازی (مطالعة موردی: روستاهای دهستان مرکزی شهرستان خدابنده)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشگاه تهران، دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستاییfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهران، دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستاییfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهران، دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستاییfa_IR
dc.citation.volume2
dc.citation.issue5
dc.citation.spage1
dc.citation.epage31


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد