مدل‏ سازی و تحلیل فضایی دورنمای نیاز سرمایشی ایران

Abstract

در این پژوهش، با توجه به نیازسنجی انجام‏شده در حوزة انرژی، به مدل‏سازی و تحلیل فضایی دورنمای نیاز سرمایشی ایران پرداخته شد. نخست داده‏های دمای روزانة مدل EH5OM مؤسسة ماکس پلانک طی دورة آماری 2015 ـ 2050، تحت سناریوی A1B، با تفکیک 75_/1 درجة قوسی، برای گسترة ایران بارگیری شد. سپس، داده‏های نام‏برده، با تفکیک مکانی 27_/0×27_/0 قوسی، به وسیلة مدلریزمقیاس شدند. درگام بعدی دمای روزانة به‏دست‏آمده از خروجی مدل منطقه‏ایبا استفاده از روش زمین‏آمار کریجینگ در پهنه‏ای به ابعاد 15×15 کیلومتر بر ایران گسترانیده شد و نیاز سرمایشی کشور برای هر ماه به ازای هر یاخته (در مجموع 7200 یاخته) محاسبه شد. نتایج خودهمبستگی فضایی برای دورنمایی نیاز سرمایشی ایران با استفاده از موران محلی نشان می‏دهد که نیاز سرمایشی ایران در دهه‏های آتی دارای ساختار فضایی است و به شکل خوشه‏ای توزیع خواهد شد. شاخص محلی همبستگی مکانی () نشان می‏دهد که بیشترین نیاز سرمایش کشور در ماه‏های آوریل تا سپتامبر خواهد بود؛ بر این اساس، پهنة جنوبی کشور بیشترین نیاز و نوار کوهستانی کمترین نیاز سرمایشی را تجربه خواهند کرد. مقایسة دورنمای نیاز سرمایشی با دورة مشاهداتی نیز نشان‏ از جابه‏جایی مکانی نیاز سرمایشی کشور به ارتفاعات بلندتر را دارد.