دور، وزن دوری و منشاء اختیار شاعری در وزن دوری
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
676.7کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
واژۀ «دور» در عروض قدیم به کار رفته، اما دربارة اوزان دوری بحث نشده است. در عروض جدید، اصطلاح «اوزان دوری» به گروهی از اوزان متناوبالارکان اطلاق میشود که قرارگرفتن هجای کشیده به جای هجای بلند در انتهای نیممصراع، خللی در وزن آن ایجاد نمیکند و شاعر مجاز است در نیممصراع این اوزان، همانند پایان مصراع، از هجای کشیده به جای هجای بلند استفاده کند. تعریف وزن دوری، شرایط و ویژگیهای آن همواره محل اختلاف صاحبنظران علم عروض بوده است. در این مقاله ضمن بررسی اصطلاح دور در موسیقی و عروض قدیم و تبیین شرایط اوزان دوری، تحلیلی انتقادی از ویژگیهای اوزان دوری و تفاوت آن با دیگر اوزان متناوبالارکان ارایه میشود. در ادامه ضمن تعریف دو مشخصۀ «دورة تناوب» و «مدت سکوت در نیممصراع» برای اوزان شعر فارسی، منشاء اختیار شاعری در اوزان دوری بررسی و دربارة وجه تمایز اوزان دوری و غیردوری بر اساس این دو مشخصه بحث میشود.
کلید واژگان
دوروزن دوری
اوزان متناوبالارکان
عروض فارسی و اختیار شاعری
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2016-02-201394-12-01
ناشر
دانشگاه تهرانTehran University, Faculty of Literature & Humanities
سازمان پدید آورنده
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهراندانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
شاپا
2251-92622676-4113
