تمثیل و کارکرد آن در شعر درمانی

Abstract

در هنر درمانی، کلامی­ساختنِ هر چیزِ غیرِ کلامی یا هوشیارسازی آن­چه ناهوشیار است یکی از جالب­ترین و بدیع­ترین فعالیت­های هنر درمان­گر محسوب می­شود. شعر درمانی، یکی از جنبه­های هنر درمانی است. هر گاه کاربرد توصیفی و قاعده­مندی علمی پدیده­ها مدِّ نظر باشد از زبان توصیفی، و زمانی که نگرش نمادین پدیده­ها مورد نظر قرار می­گیرد، از زبان تمثیلی استفاده می­شود. بهترین زبانی که می­تواند معارف عقلی و مفاهیم معنوی را برای مردم تبیین کند، زبان تمثیل است. مقالۀ حاضر به موضوع شعر درمانی با تکیه بر کارکرد تمثیل، به شیوۀ علمی - استنباطی با روش کتاب­خانه­ای و رویکرد توصیفی پرداخته است.